Vier jaar nadat het in Egypte officieel werd verboden, is genitale verminking van vrouwen vanaf nu ook in Sudan strafbaar. Het uitvoeren van een vrouwenbesnijdenis kan volgens een nieuwe wet bestraft worden met maximaal drie jaar gevangenisstraf. Dit verbod komt als gevolg op een door vrouwen en jongeren geleide politieke opstand, waardoor eerder al dictator Omar al-Bashir werd afgezet. Genitale verminking strafbaar stellen betekent niet dat het direct niet meer gebeurt, zo blijkt ook uit de situatie in Egypte. ‘Toch is de symbolische waarde van het verbod groot’, zegt Afrika-correspondent Koert Lindijer tegen NOS.
“De wet die vrouwenbesnijdenis verbiedt krijgt weinig navolging
Zij vertelt dat de wet die vrouwenbesnijdenis sinds 2016 verbiedt, heel weinig navolging krijgt. De praktijk wordt nog steeds niet als ‘onprofessioneel’ omschreven in medische studieboeken, en heel weinig dokters worden aangegeven. De praktijk is ook onder de mensen wiens baan het is dit uit te roeien, nog sociaal geaccepteerd.
Grootmoeder beslist
“Men denkt vaak dat besnijdenis een religieuze grondslag heeft
Het zijn vaak de moeders en grootmoeders die beslissen of een meisje besneden wordt. Maar ook vaders denken hun dochter te beschermen door haar te laten besnijden. Het is daarom belangrijk om zowel mannen als vrouwen van verschillende generaties bewust te maken van de gevaren van vrouwenbesnijdenis, vertelt Mona Hussein. Je moet mensen niet aanvallend vertellen dat vrouwenbesnijdenis onacceptabel is, vertelt Hussein.
Het werkt ook niet om alleen vrouwenrechten aan te pakken, want dan zullen de mannen niet luisteren omdat ze zich buitengesloten voelen, zegt Hussein. “En gelijkheid komt iedereen ten goede. Vrouwenbesnijdenis richt namelijk niet alleen schade aan bij meisjes, maar aan de hele familie.”
Genitale verminking
Vandaag de dag zijn er wereldwijd ongeveer 200 miljoen meisjes en vrouwen met genitale verminkingen. Dat is zo’n 5 procent van alle vrouwen.
De 3 meest voorkomende vormen van genitale verminking bij meisjes en vrouwen:
Type 2: Excisie. De gedeeltelijke of totale verwijdering van de clitoris en de kleine schaamlippen. In sommige gevallen worden de grote schaamlippen ook verwijderd. Type 1 en 2 komen wereldwijd het meeste voor en worden ervaren door ongeveer 85 procent van alle getroffen vrouwen.
Type 3: Infibulatie. Het vernauwen van de vaginale opening door de kleine en grote schaamlippen volledig te verwijderen en de overgebleven delen aan elkaar vast te naaien. In sommige gevallen wordt ook de clitoris verwijderd. Dit is de meest ingrijpende vorm en zorgt vaak voor de meeste gezondheidsklachten. Dit type komt in de meeste landen steeds minder vaak voor. In totaal wordt het door ongeveer 10 procent van alle getroffen vrouwen ervaren. In Somalië, Sudan en Djibouti is infibulatie nog wel de meest gebruikelijke vorm.
