De ongelijkheid zit diep verankerd en steekt de lelijke kop op als vrouwen afwijken, hun mond durven roeren en succes behalen ondanks de mannen. Of als ze dus, zoals Kaag, ook nog eens het lef hebben met een Palestijnse man te trouwen. Blijkbaar zijn Palestijnen een minderwaardige mensensoort, of zo. Hoe was het ook al weer: intolerant tegen de intoleranten? Hoog tijd dat we dat eens toe gaan passen op onze eigen intolerante, racistische, conservatieve, vrijheidsbedreigende megalomanen op rechts, die steeds brutaler worden bij gebrek aan enig weerwoord.
“De ongelijkheid zit diep verankerd en steekt de lelijke kop op als vrouwen afwijken, hun mond durven roeren en succes behalen ondanks de mannen.
Nazmiye is een onafhankelijke geest. Ze viel altijd al op met haar stukken en haar authenticiteit; ze kiest niet voor de provocatie, maar voor de liefdevolle confrontatie. Ze veroordeelt niet, maar probeert te begrijpen en daarmee licht ze de sluier op van de verhouding tussen kinderen en hun ouders, tussen dochters en hun moeders. In de Volkskrant is een mooie reportage te lezen over Nazmiye en haar moeder in New York. Wanneer je het oordeel weglaat, blijft over de kern: een moeder die ondanks alle verschillen van haar dochter blijft houden en een dochter die ondanks diezelfde verschillen van haar moeder blijft houden.
“Hardheid is soms nodig. Vaak nodig, als je ziet hoe verder we afglijden.
Te vaak gaat het in de media over de foute ander, terwijl een blik in de spiegel nu meer dan ooit nodig is. Laten we het eens over de autochtone mannen hebben en hun vijandige, onbeschaamde seksisme, dat ze toedekken door naar anderen te wijzen. Pak hen eens aan en open tegelijk je ogen voor de rijkdom die de Nazmiyes, Havva’s en Kaags brengen.
