De Rohingya’s worden als een soort hete aardappel heen en weer geschoven. Begin 2009 stuurde Thailand nog honderden Rohingya-bootvluchtelingen de open zee op zonder water en voedsel. En in februari dit jaar werden duizenden Rohingyavluchtelingen door de regering van Bangladesh met grof geweld de grens overgezet. Terugkeren naar Birma is geen optie, daar wachten gedwongen verhuizingen, dwangarbeid, verkrachting en moord.
 |
| Veel Rohingya leven in Kutupa- long, een vluchtelingenkamp in Bangladesh. Foto (cc) Digital Democracy |
Discriminatie
De moslimminderheid wordt door de Birmese ijzervreters niet als één van de 135 etnische groepen erkend. De Rohingya hebben hierdoor geen staatsburgerschap of burgerrechten. De Birmese overheid ziet de Rohingya, die vooral in de noordelijke provincie Rakhine wonen, als ‘Bengaalse migranten op zoek naar werk’. Ze mogen niet trouwen zonder toestemming van de overheid en mogen maximaal twee kinderen krijgen.
Verder is het verboden voor Rohingya om zonder toestemming naar een ander dorp te reizen. Dit leidt vaak tot schrijnende situaties. Een veertigjarige Rohingya uit de streek Maungdaw vertelde aan Amnesty International: “Mijn oudste zoon van 18 stierf aan een galblaasinfectie. Hij kon in Maungdaw niet verder behandeld worden. Ik kreeg geen toestemming naar een andere stad of Bangladesh te reizen. Hij stierf terwijl mijn aanvraag voor een reisvergunning nog in behandeling was.”
Vluchtelingenstatus
De situatie in Birma is voor de Rohingya zo zwaar dat ze massaal de wijk nemen naar de buurlanden, vooral naar het nabij gelegen Bangladesh en Thailand. Vluchtelingen, waaronder de Rohingya, hebben daar echter geen vluchtelingenstatus. Hierdoor hebben ze geen ‘speciale’ rechten en worden ze behandeld als illegale immigranten. Veel vluchtelingen eindigen in de gevangenis, of worden, zoals onlangs in Bangladesh, met grof geweld de grens overgezet.
 |
| Rohingyakind in Kutupalong Foto (cc) Physicians for Human Rights |
Behalve organisaties als Artsen zonder Grenzen en de VN vluchtelingenorganisatie UNHCR is er niemand die het voor de Rohingya’s opneemt. De landen in de regio, verenigd in de Association of Southeast Asian Nations (ASEAN), tonen geen politieke wil om Birma tot een oplossing te dwingen. Ze durven medelid Birma, rijk aan grondstoffen, niet te veel tegen de haren in te strijken vanwege handelsbelangen.
Spierballen
Vandaar dat Zafar Ahmead Mohd Abdul Ghani de voorzitter van Merhrom, de belangenorganisatie van de Rohingya’s afgelopen week nog een klemmend beroep deed op de Verenigde Naties en de Amerikaanse president Barack Obama. “Het is tijd om jullie spierballen te laten zien tegen de militaire junta”, zei hij.
Foto bovenaan: In de vluchtelingenkampen lijden veel Rohingya honger. De man op de foto is 25 jaar. Foto: CC, Physicians for Human Rights.
