“We moeten asielzoekers ook een legale doorgang naar de EU aanbieden
De deal
“De deal is controversieel, maar heeft levens gered. Niemand wil een tweede Alan Kurdi dood op het strand zien liggen. In 2015 verloren 799 migranten en asielzoekers het leven bij het oversteken van de Egeïsche Zee. Het jaar daarop, toen de deal in werking trad, liep dat terug naar 441, en vorig jaar waren het er 54. Dat is vooruitgang, maar we moeten niet vergeten dat we asielzoekers ook een veilige en legale passage naar de EU moeten aanbieden. Er zijn mechanismen onder de deal, sommige actief en andere niet, die een legale passage mogelijk maken. De EU is tegenwoordig echter intern sterk verdeeld over migratie en die kloof groeit met de dag. Brussel moet zijn eigen huis op orde krijgen voordat ze strooit met termen als solidariteit en gedeelde verantwoordelijkheid.
“Het aantal Syrische leerlingen dat op school zit in Turkije is 600.000. En bijna 400.000 Syrische kinderen zitten niet op school. Wie niet naar school gaat, kan makkelijker een doelwit vormen voor criminele en zelfs radicale activiteiten, maar de meesten lopen niet op straat te niksen: die helpen thuis, of werken. We moeten onder ogen zien voor welke serieuze uitdagingen deze kinderen staan als ze naar school willen. Er zijn structurele problemen: we hebben gebouwen en gekwalificeerde leraren nodig.
In sommige Syrische families dragen kinderen bij aan het gezinsinkomen: hun vaders doen informeel werk of krijgen zwaar onderbetaald. Soms zijn de kinderen zelfs de broodwinners, bijvoorbeeld wanneer hun vader is overleden. Er zijn ook culturele uitdagingen. Meisjes die vroeg trouwen, maken hun onderwijs vaak niet af; dat is helaas gerelateerd aan de financiële uitdaging die ik noemde. Gemengde klassen met jongens en meisjes zijn niet bij alle Syrische ouders populair, en dat helpt ook niet aan een trouwe schoolgang. Tot slot: laten we niet vergeten dat het gemiddelde jaarlijkse criminaliteitscijfer van Syriërs tussen 2014 en 2017 slechts 1,3 procent bedroeg.”
“Culturele integratie draagt bij tot de groei van de binnenlandse productie. Syriërs in Turkije vullen de lagere regionen van de arbeidsmarkt. Dat zie je overal ter wereld bij immigranten. Het meer ondernemende deel investeert in de economie, creëert banen, en opent nieuwe exportbestemmingen. Aan de negatieve kant ontwaar ik twee pijnpunten. Het ene is economisch: mensen vrezen dat ze hun banen verliezen aan Syriërs, die hetzelfde werk voor minder loon doen. Ook zien we dat publieke voorzieningen onder druk staan, en dat huren stijgen. Het andere is meer van cultureel-politieke aard: in sommige gebieden is er identiteitsfrustratie. Koerdische of Alevitische groepen in sommige districten hebben het gevoel dat de Arabische soennitische aanwezigheid hun eigen identiteit wegdrukt.”
“Een is juridisch van aard. Ze hebben alleen een tijdelijke beschermde status, maar wat gebeurt er daarna? Ankara volgt het non-roufelement [het niet mogen terugsturen van vluchtelingen of asielzoekers naar een land waar ze vervolging riskeren, red.], maar er is geen pad uitgestippeld naar volwaardig burgerschap op de lange termijn.”
“De EU/Turkije-deal is een verdovingsshot – het gaat niet voor altijd standhouden
“De EU/Turkije-deal is een verdovingsshot – het gaat niet voor altijd standhouden. Brussel wil zoveel mogelijk migranten weghouden middels bilaterale deals, die alarmerende omstandigheden veroorzaken, vooral in Noord-Afrika. Ankara probeert twee vliegen in een klap te slaan: doen wat Brussel wil tegen politieke winst – geld en een goede relatie met Europa. Daarnaast bemoeit Turkije zich met de noordelijke delen van Syrië, met als doel zoveel mogelijk Syriërs terug te lokken. Europa en Turkije proberen van alles, maar vergeet niet: de beste manier om illegale migratie in te dammen is door veilige en legale routes mogelijk te maken.”
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand