Beeld: Myriam Keijzer

De weg van Rasha

Rasha Alkhoury (36) uit Bagdad was eigenlijk wel gehecht aan Saddam Hussein. Zij vluchtte met haar ouders voor het geweld dat hen als christenen boven het hoofd hing nadat hij werd afgezet.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Plundering

Sinds ik jong was, wist ik niet anders dan dat Saddam Hussein regeerde. Opeens was hij weg en er kwamen allemaal verschillende mensen aan de macht. Het was chaos. Mijn zus gaf techniekles op de universiteit. Daar is alles gestolen. De computers, de materialen, zelfs de plastic prullenbakken waren meegenomen.

Kapper

Beeld: Myriam Keijzer
Twee keer heb ik van dichtbij een explosie meegemaakt. Een keer was het een auto die zo voor mij ontplofte. Een andere keer zat ik bij de kapper. De kapper was met mijn haar bezig en zei plotseling: “Voorzichtig!”. De kapper dook weg. Maar ik was te laat. Door de explosie ging een raam kapot en ik kreeg een stuk glas in mijn wang.

Bank

Voor de oorlog waren de scholen gratis, ook de universiteit. Ik had een normaal leven. Ik heb Bestuurskunde gestudeerd aan de Universiteit van Bagdad. Na de oorlog ging ik elke dag naar mijn werk bij een bank, maar wist ik niet of ik wel terug zou komen. Er stierven elke dag veel mensen tijdens explosies.
Beeld: Myriam Keijzer

Bang

Er zijn veel christenen in Irak. Na de oorlog met Amerika is het leven voor hen verpest.
In 2010 sloegen terroristen toe tijdens een dienst in de katholieke kerk Saydt al
Najat in Bagdad. Daarbij zijn vijf familieleden van mijn vader omgekomen. Daarna was ik bang om naar de kerk te gaan. Ik ging eerst wekelijks, maar daarna nog maar heel weinig. Veel mensen gingen alleen nog met Kerst en Pasen.

Dankbaar

Ik ben nu zes jaar in Nederland. Met mijn ouders woon ik in Deventer. Na twee jaar hier voelde ik me een beetje veilig. Ik ben zo blij nu met wat we hebben, ik wilde wat teruggeven. Daarom werk ik nu voor VluchtelingenWerk. Mijn ouders doen ook vrijwilligerswerk en zijn helemaal tevreden.
Beeld: Myriam Keijzer

Oud

Bagdad had zoveel beschaving, cultuur en rijkdom. Dat is allemaal kapotgemaakt. Dat maakt me verdrietig. De beelden doen ons pijn in het hart. Met mijn ouders praat ik er soms wel over, maar meestal probeer ik vrolijk te zijn bij ze. Zij waren al oud toen we naar Nederland kwamen, de oudste cursisten op de inburgeringscursus. Maar ze hebben het wel gehaald. Ze kenden al Engels, dat hielp.

De weg van Zakaria en Jasem

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons