Plus size model Tiffany Bailey Beeld: Flickr
Opinie

Dikke prima

“Minder pap eten, papzak!” Het is slechts een van de vele opmerkingen en dieettips die schrijver Anke Laterveer naar haar hoofd geslingerd krijgt. Ze is dik en heeft daar zelf geen enkel probleem mee.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Het was een simpele foto eigenlijk. Ik stond erop. In een knalrood, strak jurkje. Een hand in de lucht, in de andere een microfoon en een brede lach op mijn gezicht. Helemaal in mijn element op een podium een show aan het presenteren. Ik postte de foto op Twitter. Vrijwel meteen kwam de vraag: “Vind je niet dat je dik zijn op deze manier promoot?” Die vraag krijg ik vaker.

Goeie kont

Dat is opmerkelijk, want ik ben nog nooit een dun mens tegengekomen die zo graag dik wil zijn dat-ie alles op alles zet om vijftig kilo aan te komen. Hooguit zal iemand een keer denken: ‘Goeie kont, zou ik ook wel willen hebben.’ Maar niemand die vastberaden de slagroomspuit aan zijn mond zet om op mij te gaan lijken. Logisch ook, want dik zijn is helemaal niet zo leuk.
Tussen mijn negentiende en mijn twintigste levensjaar verdubbelde mijn gewicht. Niet zomaar, maar door medicijnen. Ik had al ruim tien jaar een posttraumatische stressstoornis en de wil om dood te gaan was inmiddels zo sterk dat ik hem niet langer onder controle kon houden. Vandaar dus die medicijnen. Voor elke 20mg dat de dosering omhoog ging, kwam ik twintig kilo aan. Na drie keer ophogen was er ineens twee keer zoveel van mij als voorheen. Het trauma was gelukkig niet meegegroeid, maar het was evenmin kleiner geworden.

Wen er maar aan

Anke LaterveerBeeld: Marc Deurloo
In de jaren erna kreeg ik een behandeling die beter werkte dan de pillen. Ik kon de medicijnen afbouwen. En voor elke 20mg dosering die eraf kon… verloor ik geen enkele kilo. Ook de diëtiste en de sportschool konden niets veranderen aan mijn nieuwe vorm. Na een hersenonderzoek met MRI’s en PET-scans zei de arts: “Dit gaat niet meer veranderen. U kunt er maar beter aan wennen.”

Dat bleek voor anderen lastiger dan voor mij. Regelmatig spreken mensen me aan op mijn figuur, en vooral op de trots en zelfverzekerdheid waarmee ik mezelf draag. Dat is namelijk niet de bedoeling. We leren immers dat dik zijn ongezond is. En lelijk. Iets voor luie mensen zonder doorzettingsvermogen. Ieders ergste nachtmerrie.

Zou je dat nou wel doen?

Dus bemoeien mensen zich in de supermarkt met wat ik in mijn karretje stop: “Zou je dat nou wel doen?” Roepen ze me op straat na: “Minder pap eten, papzak!” Geven ze dieettips waar ik niet om gevraagd heb: “Mijn zus is enorm afgevallen met het brooddieet’” Of juist complimenten over mijn durf: “Gewoon een streepjestruitje aan. Stoer hoor!” Allemaal benadrukken ze dat ik anders ben dan zou moeten. Want dat is wat ze leren.

Gelukkig weten medici wel beter, toch? Helaas niet. Dikke mensen krijgen vaak niet de zorg die ze nodig hebben, maar worden de spreekkamer uitgestuurd met “Ga eerst maar eens afvallen”. Zelf trof ik tijdens een zware zwangerschap een gynaecoloog die me niet wilde helpen, omdat ik mijn klachten “volledig aan mezelf te wijten had”. Dat dat niet waar was en bovendien tegen zijn artseneed inging, besefte hij pas tijdens de klachtenprocedure die ik na mijn bevalling tegen hem opstartte. Ook de therapeut die aanbood mijn eetverslaving te behandelen terwijl ik voor traumatherapie kwam, kon maar moeilijk geloven dat je dik kunt zijn zonder dat daar een verslaving aan ten grondslag ligt.

We worden de hele dag geïndoctrineerd met vethaat

Niet de professionaliteit die je van hulpverleners mag verwachten, dus. Maar ook niet heel vreemd. We worden immers de hele dag geïndoctrineerd met vethaat. Media spreken over een epidemie, over de enorme kosten die dikke mensen veroorzaken, over eigen verantwoordelijkheid nemen en dat dik zijn afleidt en niet mooi oogt. En natuurlijk over gezondheidsrisico’s. Dikke mensen gaan eerder dood. Ze krijgen hartklachten, suikerziekte en eerder kanker. Of ik dat niet erg vind? Het is een als vraag verpakt oordeel. Een poging tot tough love. Als we dikke mensen maar genoeg schaamte aanwrijven en angst aanjagen, dan vallen ze vanzelf af, is de gedachte. Allemaal onder het mom van het verbeteren van onze gezondheid.

Het tegendeel is waar. Schaamte zorgt ervoor dat mensen binnen blijven, in plaats van naar buiten gaan. Uitgelachen worden in de sportschool maakt niet dat je harder gaat sporten; het maakt dat je volgende keer liever thuisblijft. De stress van gepest worden, zorgt ervoor dat je juist naar ongezonde snacks grijpt en hoe minder je van jezelf houdt, hoe moeilijker het is om goed voor jezelf te zorgen. Mentale gezondheid is ook gezondheid, en die lijdt enorm onder zulke uitingen.

Roepen dat je gewoon minder moet eten en meer moet bewegen, omdat je dan vanzelf afvalt, is schadelijke onzin. Natuurlijk kun je daar vijf kilo mee afvallen, maar als je vijftig kilo kwijt wil, is dat echt een ander verhaal.

Wat wel helpt

Dikheid is zoveel complexer dan ‘gewoon teveel gesnoept’ hebben. Het is een combinatie van omgeving en aanleg, plus fysieke en mentale gezondheid. Er is geen simpele oorzaak voor aan te wijzen, net zo min als er een simpele oplossing voor is. Maar we kunnen allemaal wel iets doen om de gezondheid van dikke mensen te verbeteren: stoppen met het afkeuren van dikke lijven. Laten we allemaal zo blij zijn met ons lijf als ik ben met het mijne. En laten we leven in de wetenschap dat we allemaal verschillen en dat dat prima is. Een dikke prima, zelfs.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons