Naast de bekende lijst meest duurzame 100 Nederlanders van dagblad Trouw, is er nu ook de Duurzame Jonge 100. Zelf een groen modelabel opzetten, koeien en varkens houden in de stad, supermarkten aansporen om lelijke groente te verkopen, dat doen deze jongeren in een handomdraai. Deze week zet OneWorld elke dag een van hen in de in de schijnwerpers.
Joris Lohman (28) is voorman van Youth Food Movement:
“Het voedselsysteem is verkokerd: boeren praten met boeren, winkelmensen met winkelmensen. Met het netwerk van Youth Food Movement proberen we iedereen weer met elkaar te laten praten. Hierdoor krijg je een nieuwe generatie foodprofessionals die elkaar kent.
Ons voornaamste project is de YFM Academie, een trainingsprogramma waarbij we met 25 jonge, ambitieuze mensen, van boer tot retailer, van chef tot verwerker, het voedselsysteem in kaart brengen. We willen de mensen geen manifest meegeven, maar zijn een platform van verschillende achtergronden en willen iedereen een holistisch beeld meegeven van voedsel. Dat is de gedachtegang.
Ook organiseren we het Food Film Festival. We zijn hier drie jaar geleden mee begonnen om consumenten te betrekken bij voedselvraagstukken. Er worden, onder andere, 25 films gedraaid, er is een restaurant en een markt. We proberen daarmee het grote publiek te bereiken. Het is namelijk een aanleiding om over voedsel te praten.
Ik ben begonnen bij YFM omdat ik vond dat het anders moest. Als kind maakte ik me al zorgen over de draagkracht van de planeet. Er zijn namelijk signalen dat we niet goed bezig zijn met de aarde. Dingen die voedsel gerelateerd zijn raken mij daarin het meest.
Het is goed om een platform als YFM te hebben waarin alle meningen samen kunnen komen. We zitten niet vast aan belangen; juist waar tegenstrijdige meningen samenkomen, wordt het interessant. Dat wij een platform vormen wil niet zeggen dat we geen mening hebben, maar onze mening wordt steeds opnieuw gevormd door nieuwe informatie. We hebben al genoeg organisaties die zeggen waar ze voor en tegen zijn.
Ik ben tevreden over het succes maar zie het meer als stapjes. Ik denk nu alleen maar: ‘Wat kan ik nog meer?’ Ik zal nooit tevreden onderuit zakken.’’
Beeld: Roger Cremers
