Het zijn geen nieuwe geluiden. In 1968 werd de Club van Rome opgericht door Europese wetenschappers die bezorgd waren over de toekomst van de wereld. Zij voorspelden met de publicatie Grenzen aan de groei dat onze steeds grotere vraag naar grondstoffen de aarde zou uitputten en zou leiden tot ondergang. De afgelopen decennia is deze voorspelling uitgebreid ter discussie gesteld, maar verschillende onderzoeken bevestigen deze ontwikkelingen en brengen klimaatverandering in kaart.
Tweehonderd jongeren tegen klimaatverandering
Op een bijeenkomst van Code Rood, een actiegroep tegen klimaatverandering, maakte Tiller voor het eerst kennis met Lena Hartog (26), onderzoeker en activist voor Fossielvrij NL. Een jaar later organiseerden ze samen met vijfentwintig andere jongeren voor het eerst in Nederland een LCOY, als onderdeel van het klimaatprogramma voor jongeren (YOUNGO) van de Verenigde Naties.
Een Local Conference of Youth (LCOY) is een evenement van YOUNGO, de officiële jongerenvertegenwoordiging bij de United Nations Framework Conventie on Climate Change (UNFCCC). LCOY’s worden in verschillende landen georganiseerd als nationale versie van de wereldwijde COY, die plaatsvindt vlak voor de Conference of Parties (COP): de jaarlijkse VN-conferentie over klimaatverandering.
Dit jaar vindt voor het eerst een Nederlandse LCOY plaats, met als doelen: mobiliseren van jongeren en bewustzijn creëren over de invloed van de jeugd op de klimaatkwestie, stimuleren en versnellen van klimaatactie, een brug bouwen tussen jongeren bij de UNFCCC en de COP in Polen én verbindingen leggen met andere jongerengroepen en LCOY’s in het buitenland.
Het tweedaagse programma was gevarieerd: van onderdelen over burgerlijke ongehoorzaamheid en feministisch klimaatactivisme tot de rol van voeding en kunst in de strijd tegen klimaatverandering. Hartog hoopt dat alle deelnemers van LCOY zijn vertrokken met een beter idee van hoe zij op hun manier een steentje kunnen bijdragen. “Ik wil mensen een gevoel van kracht geven door ze verschillende handvatten te bieden en offline bij elkaar te brengen. Voor onze generatie is het vaak makkelijk om online aan activisme te doen en daarover te lezen, maar door de grote hoeveelheid aan informatie over klimaatverandering kun je je ook heel machteloos voelen.’’
Escaperoom Blue Mirror
“Ik vind zulke rapporten heftig, want we weten allemaal dat we duurzamer moeten denken en doen. Toch gebeurt dat niet, omdat we ons de toekomst niet goed kunnen voorstellen en de omvang van het klimaatprobleem ons verlamt. Als je midden in de stad bent opgegroeid en je kijkt af en toe naar een vijver, dan snap ik dat die urgentie er niet is. Maar ik ben opgegroeid in de polder; lopend op dijken zag ik aan de ene kant dreigend water en aan de andere kant land waar mijn ouders gewassen op verbouwden. Zeespiegelstijging heeft verstrekkende gevolgen, dat besef proberen we terug te brengen.”
“Mensen zouden de gevolgen van opwarming ook moeten vóelen
“We bieden handelingsperspectief: als bezoekers het spel verlaten, dan hoop ik dat ze beseffen dat ze ook daarbuiten als individu verschil kunnen maken. Over tien jaar wil ik dat de escaperoom een reis over de hele wereld heeft gemaakt en zoveel mogelijk verschillende mensen heeft bereikt, van scholieren tot beleidsmakers en onderzoekers. En dat iedereen dan in het gastenboek zet: ik wil en kan iets aan klimaatverandering doen.’’
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand