CORRECTIE: Eind 2015 is OneWorld overgeschakeld naar een beveiligde HTTPS-verbinding. Daardoor is de teller voor Facebook gereset en zijn de meeste likes voor dit artikel weggevallen.
BLOG – Een formele stedenband tussen Amsterdam en Tel Aviv is van de baan. Vorige week donderdag stemde de gemeenteraad in met vage samenwerking met Tel Aviv. Daarbij wordt zelfs geen memorandum of understanding getekend met Tel Aviv. Wel liggen er een paar stevige moties, waardoor elke samenwerking van Amsterdamse bedrijven waarbij de gemeente Amsterdam een ondersteunende rol speelt kritisch onder de loep wordt gelegd. Elke stap die de gemeente Amsterdam nu zet binnen deze samenwerking zal kritische gevolgd worden en geeft ons de mogelijkheid om de gemeente om de oren te slaan. Tevens wordt ook direct bekend om welke bedrijven het gaat, zodat die eveneens onmiddelijk ‘bewerkt’ kunnen worden. Gewoon een goede overwinning van de anti-Israel lobby.
De moties komen van GroenLinks. Daarvoor hulde. De prijs die GroenLinks daarvoor moet betalen was instemmen met de algemene samenwerking. Daarop heeft GroenLinks forse kritiek gekregen. Ik vind het lastig. Als GroenLinks niet met het algemene voorstel tot samenwerking had ingestemd, waren de moties ook weggestemd. Zo gaat dat in de politiek. En het algemene document zegt eigenlijk niet zo veel. De moties des te meer. Door dit soort uitwisselspelletje echter, die je zo ongeveer verplicht bent te spelen, ben ik niet in de politiek gegaan.
Bij het CIDI (Centrum Informatie en Documentatie Israel), de lobby club voor Israel, is de klap in iedere geval hard aangekomen. Zo hard zelfs dat het CIDI Tel Aviv adviseert de samenwerking ‘zonder meer af te wijzen’. Laten we hopen dat Tel Aviv dat inderdaad doet, maar de opstelling van het CIDI is raar. Vorige week vrijdag had ik namelijk nog een bijeenkomst met de nieuwe directeur van het CIDI Hanna Luden. In dat gesprek gaf ze aan ook tegen de uitbreidingen van Nederzettingen te zijn. Dat is een gemakkelijke opmerking. Toen ik een paar uur later de verklaring over de samenwerking op de de website van het CIDI las, was het weer duidelijk dat zo’n algemene opmerking over de nederzettingen geen enkele waarde heeft. Als je dan tegen de nederzettingen bent, waarom dat dan niet materialiseren via moties? Maar goed, zo kennen we het CIDI.
Hanna Luden wilde me spreken over mijn speech bij de gemeenteraad. Stuitend vond ze die. In het gesprek vrijdag noemde ze mijn speech grenzend aan antisemitisme. Ik heb haar gevraagd expliciet duidelijk te maken waarom mijn speech antisemitisch zou zijn. Ze gaat me berichten per mail. In mijn speech betoog ik juist dat een andere houding ten opzichte van de joden in Nederland belangrijk is om antisemitisme te bestrijden. Kort samengevat: voortrekken creert haat, onterecht vaak, maar het gebeurt wel. Maar goed, dat wil de pro-Israel lobby niet horen. Elke haakje om van alles en nog wat als antisemitische te bestempelen wordt aangegrepen. Bekijk en luister hier de speech.
Interessant om te zien hoe Tel Aviv nu gaat reageren op de beslissing van Amsterdam. Zo’n advies van het CIDI, om de samenwerking zonder meer af te wijzen, wordt niet zomaar gegeven. Vaak is daarover dan al overleg geweest met Israel. Net zoals het idee van de stedenband niet een eigen verzinsel was van het CIDI, maar ook aangestuurd werd vanuit Israel. Zo is ook deze reactie van het CIDI ongetwijfeld afgestemd.
De huidige twee WOB verzoeken die lopen bij de gemeente over dit onderwerp, kunnen daar wellicht wat licht op laten schijnen. Voor het eerste WOB-verzoek, waardoor de gemeente alle informatie moest vrijgeven over de periode tot 24 juni 2015, loopt inmiddels een bezwaarprocedure. Het bezwaar gaat over de interne memo’s en drie gespreksverslagen met de Israelische ambassadeur, die de gemeente nog niet openbaar wil maken. Ondanks dat het bekijken of deze documenten wel of niet openbaar gemaakt moeten worden weinig werk is, was de eerste bezwaartermijn van 6 weken niet genoeg, en maakt de gemeente gebruik van de verlenging van 6 weken. Dat noemen we traineren, zoals ik inmiddels ook gewend ben bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Je zou zo maar gaan denken dat de overheid veel te verbergen heeft. Suggesties in die richting naar de overheid leveren me inmiddels behoorlijk tirades op dat ik de overheid wantrouw…. Euuh, dat klopt. Hoe zou dat toch komen?
Ook voor mijn tweede WOB-verzoek, waardoor de informatie openbaar gemaakt moet worden over de periode 25 juni tot 28 september, wordt elke uitsteltermijn benut. Morgen maar eens een WOB-verzoek sturen voor de informatie over de periode 29 september tot 10 november.
Ik hou jullie op de hoogte van de verdere ontwikkelingen….
