Hoe corona misbruikt wordt om de democratie af te breken

Journalisten worden de mond gesnoerd, autoritaire leiders trekken de macht naar zich toe en wie zich niet aan de regels houdt, wordt buitensporig gestraft. De coronacrisis legt in sommige landen grote druk op mensenrechten.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Update van de redactie – 6 april 2020

Hongarije
Het Hongaarse parlement heeft op 30 maart ingestemd met de omstreden noodwet die premier Orbán de mogelijkheid geeft om voor onbepaalde tijd zonder tussenkomst van het parlement te regeren. Volgens Orbán is de wet nodig in de strijd tegen het coronavirus. In theorie kan het parlement de wetswijziging nog terugdraaien, maar dat zal niet snel gebeuren, omdat Orbáns partij Fidesz een meerderheid heeft. Zolang de noodtoestand geldt, bestaat zelfs de kans dat de verkiezingen – gepland voor 2022 – worden geschrapt. Humans Rights Watch noemt het een directe aanval op de democratie.

Verenigde Staten
In de Amerikaanse staten Texas, Mississippi en Ohio is het recht op abortus tijdelijk stopgezet, door abortusklinieken als niet-essentieel te bestempelen tijdens de coronacrisis. Ook pleiten een aantal anti-abortusgroepen die verbonden zijn aan de Trump-regering voor een landelijk sluitingsbevel van abortusklinieken, met als argument dat de klinieken middelen wegtrekken van ‘legitieme zorgverleners’.

Peru
Op 28 maart is in Peru de ‘Police Protection Law’ in werking getreden, die de politie en het leger veel bescherming biedt. Volgens Amnesty International is de wet in strijd met internationale mensenrechtenwetten en leidt het tot buitensporig gebruik van geweld door het leger en de nationale politie doordat die onder deze nieuwe wet geen verantwoording hoeven af te leggen over de inzet van geweld.

Digitale surveillance
Wereldwijd maken regeringen vanwege de coronacrisis meer gebruik van digitale surveillance. Het gebruik van zulke surveillance brengt risico’s met zich mee. Daarom hebben mensenrechtenorganisaties – zoals Amnesty International, Human Rights Watch en Privacy International – op 2 april een verklaring opgesteld met strikte maatregelen. In de verklaring roepen zij regeringen op om bij het gebruik van digitale surveillance te voldoen aan deze maatregelen om te voorkomen dat de surveillance te ver gaat en om mensenrechten te waarborgen.

Overheden hebben de plicht om de gezondheidsrechten van burgers te beschermen. Het coronavirus en zijn snelle verspreiding vormen een serieuze bedreiging voor de volksgezondheid en het recht op leven, dus nemen regeringen wereldwijd vergaande maatregelen om die verspreiding tegen te gaan. Andere mensenrechten, zoals het recht op onderwijs en vergadering, moeten daarbij soms even wijken. In veel gevallen is dat noodzakelijk en gerechtvaardigd, maar niet altijd. Misbruik van de situatie ligt op de loer.

Landen als Italië, Spanje en de VS riepen al de noodtoestand uit. Die stelt regeringen in staat snel te handelen in deze tijden van crisis, zonder dat het parlement over maatregelen hoeft te stemmen en er tijdrovende procedures aan besluiten vooraf moeten gaan. Zo kan de regering snel de noodzakelijke stappen zetten tegen verspreiding. Maar zo’n noodtoestand kan ook vreselijk misbruikt worden.

In Hongarije ziet Orbán zijn kans schoon

De Hongaarse premier Viktor Orbán probeert de ‘Wet op bescherming tegen het coronavirus’ door het parlement te loodsen. Afgelopen maandag slaagde hij daar nog niet in, maar bij de volgende stemronde naar alle waarschijnlijkheid wel. Als de wet erdoorheen komt, kan Orbáns regering per decreet regeren, dus zonder tussenkomst van het parlement. De wet zou van kracht blijven tot de regering zélf beslist dat de noodtoestand voorbij is. In Orbáns wet zijn buitenproportioneel zware straffen opgenomen voor mensen die zich niet aan de coronamaatregelen houden; zij kunnen bijvoorbeeld worden opgesloten. Bovendien kunnen mensen die ‘paniek zaaien’ (zoals journalisten die verslag doen van misstanden) gevangengezet worden.

Met de coronacrisis lijkt de Hongaarse premier Orbán een perfect excuus in handen te hebben om dichter bij de absolute macht te komen

Volgens Amnesty International zou Orbáns coronawet een regelrechte bedreiging betekenen voor de vrije pers. Al jaren is Hongarije bezig de rechtstaat uit te kleden, en met de coronacrisis lijkt Orbán een perfect excuus in handen te hebben om dichter bij de absolute macht te komen. “Het is een dikke middelvinger naar de mensenrechten en naar Europa, naar alles wat we na de Tweede Wereldoorlog hebben opgebouwd”, zegt Gerbrig Klos, medewerker bij Amnesty. Volgens haar is de situatie zeer zorgelijk. “Als landen de noodtoestand uitroepen is het van groot belang dat de wetten die doorgevoerd worden gepast zijn, dat landen zich transparant en toetsbaar opstellen en dat het parlement de noodtoestand kan beëindigen en op die manier kan ingrijpen.”

Bron: twitter.com
Boa’s in Nederland willen wapenuitrusting

De minister van Justitie en Veiligheid, Ferdinand Grapperhaus (CDA), kondigde maandag aanvullende maatregelen aan om verspreiding van het coronavirus verder in te dammen. De belangrijkste regel is dat ‘groepsvorming in de publieke ruimte verboden is’: mensen mogen niet meer in een groep van drie of meer personen de straat op (kinderen en huishoudens uitgezonderd). De handhaving ligt bij burgemeesters en de lokale politie. Waarschijnlijk zullen buitengewoon opsporingsambtenaren (boa’s) hierin een grote rol spelen.

De vakbond van boa’s heeft gevraagd om verdedigingsmiddelen bij het uitvoeren van die taak: de bond wil dat de boa’s handboeien, wapenstokken en pepperspray tot hun beschikking krijgen. Control Alt Delete, een organisatie die zich inzet tegen etnisch profileren bij de politie, zegt dat het geweld tegen boa’s al jaren daalt en dat er geen reden is voor bewapening. Volgens de organisatie ‘is de bewapening al jaren een discussiepunt en grijpt de boa-bond de coronacrisis nu aan om bewapening erdoor te drukken’.

Als journalisten moeten vrezen voor de regering

Juist in een crisissituatie als deze is betrouwbare informatie en kritische berichtgeving onmisbaar. Niet voor niets werd de journalistiek in ons land aangemerkt als ‘cruciaal beroep’. In een aantal landen doet de regering juist actief haar best om kritische journalisten het zwijgen op te leggen. In China bijvoorbeeld, waar censuur al voor de coronacrisis aan de orde van de dag was, werden artsen die over het virus aan de bel trokken gearresteerd. In februari trok het land de perskaarten in van drie correspondenten van The Wall Street Journal, die eerder hadden geschreven over de vervolging van Oeigoeren. Hun krant had een artikel over corona geplaatst (niet van hun hand) waar de regering in Beijing aanstoot aan nam. De journalisten kregen vijf dagen de tijd om het land te verlaten.

Een journalist van The Guardian kon net op tijd een arrestatie in Egypte ontlopen, nadat ze de besmettingscijfers in twijfel trok

Ook elders in de wereld worden journalisten gehinderd: in Aruba werd deze week een journalist opgepakt die zich niet aan de avondklok had gehouden en ook in Venezuela werd een journalist gearresteerd, nadat hij over de coronacrisis bericht had gedaan. Een journalist van The Guardian kon donderdag net op tijd uit Egypte vertrekken en arrestatie ontlopen, nadat ze een wetenschappelijk onderzoek had aangehaald dat de officiële besmettingscijfers van het land in twijfel trok. De autoriteiten zouden op het punt hebben gestaan haar te arresteren.

Vrijheidsrechten inperken, mag dat zomaar?

Het Nederlands College voor de Rechten van de Mens, de instantie die er in Nederland op toeziet dat de mensenrechten worden nageleefd, zegt dat de overheid in uitzonderlijke situaties als deze de mensenrechten zelfs móet inperken. De Nederlandse Grondwet en verschillende Europese en internationale verdragen verplichten de Nederlandse overheid immers om maatregelen te treffen ter bevordering van de volksgezondheid, epidemieën zoveel mogelijk te voorkomen en bestrijden en het recht op een zo goed mogelijke gezondheid van iedereen te garanderen. De bedreiging van die rechten door het coronavirus is zodanig, dat de regering snel vergaande maatregelen mag nemen, waarmee inbreuken op andere rechten voor korte duur gerechtvaardigd zijn.

Regeringen zetten informatie naar hun hand

De Russische regering saboteert de beschikbaarheid van betrouwbare informatie op haar eigen manier: een ‘desinformatiecampagne’ vanuit het Kremlin zou erop gericht zijn nepnieuws te verspreiden in verschillende Europese talen om daarmee paniek te zaaien en de impact van de virusuitbraak in Europa te vergroten. Een Europese database zou sinds 22 januari al meer dan tachtig zaken van desinformatie hebben vastgelegd.

De geheime dienst van Israël gaat de mobiele telefoons van coronapatiënten volgen

Overheden hebben baat bij technologie voor het in kaart brengen en bestrijden van de coronacrisis, maar software kan ook eenvoudig op de verkeerde manier ingezet worden. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu maakte bekend dat de geheime dienst de mobiele telefoons van coronapatiënten zou gaan volgen, naar eigen zeggen om de mensen met wie zij in contact waren geweest te waarschuwen. Zijn regering kon de maatregel eenvoudig doorvoeren door gebruik te maken van een antiterrorismewet; het parlement had niets te zeggen.

De maatregel leidde onmiddellijk tot waarschuwingen van lokale ngo’s, die moeten toezien hoe de privacy van burgers wordt geschonden. Soortgelijke technologie werd eerder al ingezet in Zuid-Korea. China breidde de bestaande massasurveillance, die zelfs gebruikmaakt van gezichtsherkenning, uit. Klos: “Technologie kan echt een uitkomst zijn als het gaat om het monitoren van verspreiding van het virus en gezondheid van de bevolking. De grote valkuil is dat de regering of andere partijen de data later voor andere doeleinden gaan gebruiken of dat de surveillance normaliseert. Dat hebben we gezien in de strijd tegen terrorisme: inmiddels zijn we gewend geraakt aan een bepaalde mate van inbreuk op de privacy.”

Een straf op een straf

En dan zijn er nog groepen die juist extra aandacht nodig hebben tijdens de coronacrisis, maar die vaak niet krijgen, merkt Klos op. Dicht bij huis zijn dat bijvoorbeeld dak- en thuislozen, maar ook uitgeprocedeerde asielzoekers wier uitzetting door de coronacrisis is uitgesteld; zij verblijven lang in vreemdelingendetentie en leven in onzekerheid.

Voor asielzoekers wereldwijd is de coronacrisis een straf op een straf

Voor asielzoekers wereldwijd is de coronacrisis een straf op een straf. De Amerikaanse president Donald Trump grijpt de coronacrisis aan om mensen die de grens over willen steken terug te sturen. Volgens Amnesty International lopen deze vluchtelingen bij terugkeer het risico om slachtoffer te worden van onder meer ontvoering en marteling. Bovendien is het aanvragen van asiel een mensenrecht.

“En voor wat er nu gaande is op de Griekse eilanden”, verzucht Klos, “heb ik eigenlijk geen woorden meer. Er is daar al jaren een humanitaire ramp aan de gang, en dit coronavirus komt er nog bovenop. De gezondheidszorg is daar al niet toereikend voor een uitbraak onder de eilandbewoners, laat staan voor de extra 20.000 migranten die er vastzitten.” Artsen zonder Grenzen deed eerder al een oproep aan de EU om de vluchtelingen uit hun benauwde situatie te halen en te evacueren.

Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes. Klos: “Ondanks alle censuur in bepaalde landen weten burgers de regels vaak prima te omzeilen en informatie uit te wisselen. Overheden in verschillende landen hebben nu een doventolk bij de crisiscommunicatie, waarmee de informatietoegang inclusiever is geworden. En mensen in alle landen helpen elkaar, die saamhorigheid is heel mooi.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op 27 maart 2020.

We leven in onzekere tijden door het coronavirus. Er is behoefte aan betrouwbare informatie én verdieping. We hopen dat je dit bij ons vindt en wil bijdragen aan onze onafhankelijke journalistiek.

Dit kan je doen door te doneren of je te abonneren op ons magazine. Alvast bedankt!

Wie beschermt vluchtelingen in de coronacrisis?

Dakloos in coronacrisis: waar kun je terecht?

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons