CORRECTIE: Eind 2015 is OneWorld overgeschakeld naar een beveiligde HTTPS-verbinding. Daardoor is de teller voor Facebook gereset en zijn de meeste likes voor dit artikel weggevallen.
Inmiddels ben ik alweer een paar dagen terug uit Tel Aviv, alwaar ik was om de plannen voor een stedenband tussen Amsterdam en Tel Aviv te frustreren. Op dinsdag 1 september ben ik naar Tel Aviv gevlogen, om de druk naar Van der Laan verder op te voeren. Daartoe had ik rondom mijn vertrek ook twee artikelen geschreven. Een voor OneWorld, en een voor Joop.
Van der Laan
Op 4 september, een dag voor zijn vertrek naar Tel Aviv, werd Van der Laan door AT5 geconfronteerd met uitspraken van mij die eerder opgenomen waren door de Amsterdamse tv-zender, en met mijn artikelen. AT5 had het fragment waarin ik Van der Laan aansprak op zijn stelling dat het de goede kant op zou gaat in Israël eruit gelicht. En terecht, want dat is een bijzonder onware stelling. Hoe je ook denkt over Israël, bijna niemand durft te beweren dat het momenteel de goede kant op gaat. Zelfs Joodse zeer pro-Israëlische organisaties niet.
Reactie van Van der Laan: ‘Dat heb ik ook niet gezegd’. Het klopt dat 'ie dat niet letterlijk gezegd heeft, maar dát heb ik dus ook nooit beweerd. Hoe zit het wel?
Bijzonder respectloos om mij weg te zetten als dat ik hem iets in de mond zou hebben gelegd
In de commissievergadering Algemene Zaken van 18 juni waarin gesproken werd over de plannen voor een stedenband met Tel Aviv, en ook in het interview bij AT5, zei Van der Laan in z'n algemeenheid over stedenbanden dat het hem niet gaat om de absolute stand van zaken inzake mensenrechten, maar om de progressie. Hij gaf als voorbeelden India en China. Landen waar het in absolute zin niet zo best gesteld is met mensenrechten, maar waar het wel een klein beetje de goede kant op gaat.
Respect
Als je dat stelt, en je geeft ook aan door te willen met de stedenband met Tel Aviv, dan zegt je indirect doch zeer expliciet dat het in Israël de goede kant op zou gaan. Bijzonder respectloos om mij dan vervolgens weg te zetten als dat ik hem iets in de mond zou hebben gelegd. Bijzonder irritant ook, want Van der Laan roept regelmatig dat we respectvol met elkaar moeten omgaan. Geef het goede voorbeeld zou ik zeggen Eberhard.
Ik pak de gemeente Amsterdam nu net zo keihard aan als de rest
De volgende dag vloog Van der Laan naar Tel Aviv, waar ik al een paar dagen was en de komst van Van der Laan voorbereidde met Ronnie Barkan, een Israëlische anti-Israël-actvist. Ondanks eerdere toezeggingen van de gemeente, heb ik uiteindelijk nooit het programma van de reis van Van der Laan en c.s. ontvangen. Zo flauw. Maar goed, zo ken ik de overheid inmiddels. De stille hoop dat de gemeente Amsterdam iets anders is dan de rest van de Nederlandse overheid, heb ik dat nu definitief laten varen. Ik pak de gemeente Amsterdam nu net zo keihard aan als de rest. Het is de enige taal die de overheid spreekt momenteel. Inhoudelijke goede argumenten doen er nauwelijks nog toe.
Abu Kabir
Doordat ik niet wist wat Van der Laan ging doen, ben ik op zaterdag eerst naar de Abu Kabir gevangenis in Tel Aviv getogen. Ik wilde een duidelijke videoboodschap voor Van der Laan hebben bij aankomst. De naam van de gevangenis is bijzonder cynisch. In Tel Aviv ontbreekt werkelijk bijna elke verwijzing naar het Palestijnse verleden van deze stad. Volgens de Israëliers bouwden ze in een zandbak iets nieuws vanaf 1909, maar er woonden dus al mensen in verschillende Palestijnse dorpjes, nog los van de bloeiende stad Jaffa, waarvan Tel Aviv eerst een buitenwijk was. En jawel, de gevangenis is vernoemd naar één van die Palestijnse dorpjes, Abu Kabir.
En nu zitten er dus weer Palestijnen, maar niet helemaal op de manier zoals ze gehoopt hadden. Ik heb Van der Laan via een videoboodschap opgeroepen om van Ron Huldai, de burgemeester van Tel Aviv, te eisen dat er nooit meer mensen zonder process in ‘zijn’ gevangenis opgesloten zouden worden, zoals in het verleden wel gebeurd is. Want Tel Aviv is anders, althans dat wil Van der Laan ons doen laten geloven. Van der Laan erkende later op een persconferentie dat hij uiteindelijk helemaal niet over mensenrechten heeft gesproken, laat staan dat hij Ron Hudai ergens toe heeft opgeroepen.
Etnisch gezuiverd
Zondag kwam het Parool naar buiten met bericht dat Van der Laan een krans gelegd had bij het monument van de vermoorde Israëlische premier Yitzak Rabin in 1995. Zo jammer dat we dus het programma niet van tevoren hadden gekregen, dan hadden wij Van der Laan en c.s. kunnen attenderen dat hij op een steenworp afstand ook een krans had kunnen leggen bij de overblijfselen van een Palestijns dorpje. Daar ook een krans leggen, was wel het minimale respectvolle naar de Palestijnen geweest dat Van der Laan had kunnen doen in de etnisch gezuiverde stad Jaffa/Tel Aviv.
De dubbele standaard die Israël hier hanteert is groot
Want dat is Jaffa/Tel Aviv, etnische gezuiverd, waardoor ze zich kan profileren als liberaal en tolerant. Liberaal en tolerant kun je als Joden onder elkaar verbonden door gecultiveerde angst een stuk gemakkelijker zijn, dan samenleven met de oorspronkelijke bewoners, die vakkundig opgesloten zitten in de openluchtgevangenis Gaza. Want dat is wat er gebeurde in 1947/48. Palestijnen vluchtten en werden verdreven uit Jaffa/Tel Aviv naar Gaza, waar een enkeling nog steeds woont, maar vooral de nazaten. 1,2 miljoen van de 1,8 miljoen Gazanen hebben hun roots in Jaffa/Tel Aviv. Hun recht op terugkeer naar Jaffa/Tel Aviv is internationaal erkent, maar voor de Israëlische regering totaal onbespreekbaar. De dubbele standaard die Israël hier hanteert is groot. De zionistische joden claimen voor zichzelf namelijk het recht op terugkeer na 2000 jaar, maar voor de Palestijnen is dat recht al na 67 jaar verjaard.
Raketten
Ik begrijp (wat iets anders is dan goedkeuren) vervolgens best dat tussen die 1,8 miljoen Gazanen een aantal mensen zitten die raketten op Tel Aviv afvuren. Al helemaal als je niet genoeg eten, water en elektriciteit hebt, allemaal gecontroleerd door Israel, en je geeneens kunt vluchten, omdat Gaza hermetisch is afgesloten. Zie hier daarover een zeer goede uitzending van Zembla van afgelopen woensdag.
We hebben nog veel meer gedaan, maar daarover een andere keer meer. We hebben Van der Laan in ieder geval goed op z’n huid gezeten. Als hij de plannen doorzet, zal ik dat blijven doen. Dat beloof ik hem. Hoe goed ik daar in ben? Nou, op de terugweg zat ik een paar stoelen achter hem in hetzelfde vliegtuig. Bevriende hackers hadden ingebroken op Van der Laan’s e-mailaccount, zodat ik precies wist op welke stoel hij zat en in welk vliegtuig. De laatste twee regels zijn natuurijk een geintje. Ik zat toevallig in hetzelfde vliegtuig. Maar het was wel een grappige afsluiting van deze reis en geheel passend.
PS: Erg okay dat de burgemeester van Amsterdam gewoon economy class vloog met Transavia.
