Maar er zijn meer uitdagingen dan alleen de overheid. “Als wij komen, is er vaak helemaal niks”, vertelt Goedmakers. “Mensen werken met kaarsen en lampolie. De tv draait bijvoorbeeld op een autoaccu of een oude dieselgenerator.” En vanuit die gegevenheden begint FRES te werken. Een expat start op lokaal niveau een bedrijf in zonne-installaties en -centrales. De lokale bevolking wordt getraind om de andere functies binnen het bedrijf te bekleden. Dat kan op technologisch gebied zijn of op het vlak van administratie, financiën, marketing en omgaan met veiligheid. De eerste twee jaar is de expat directeur, daarna neemt iemand uit de lokale bevolking die rol over.
De bevolking kan ook een uitdaging vormen, ondervond Goedmakers. Ze noemt opleiding en de wil om op het platteland te gaan wonen. “In Zuid-Afrika zijn mensen vaker hoogopgeleid, maar niet altijd bereid om op het platteland werken. Ook betalen mensen soms niet en is er kans op fraude onder het personeel. In Mali ligt het opleidingsniveau lager, maar de wil om te werken is groot. Wel is ons bedrijf afgelopen jaar voor een deel genationaliseerd. Die dreiging maakt ons werk daar lastiger.”
Er staan grote dingen te gebeuren
Mogelijkheden voor handel en investeringen in West-Afrika zijn er ‘absoluut’, volgens Peters. Vooral in Senegal. “Daar staan grote dingen te gebeuren.” Dat is bijvoorbeeld te zien bij het nieuwe havenproject in de hoofdstad Dakar. De afgelopen jaren is de stad om de haven heen gegroeid, waardoor deze geen kant meer op kon. Twee nieuwe havens op dertig kilometer afstand van de stad moeten ervoor zorgen dat er volop ruimte is voor uitbreiding, dat er geen verkeersopstoppingen meer zijn en dat de vervuiling afneemt. Peters organiseert op 19 en 20 april een handelsmissie naar Senegal, om te kijken of Nederlandse bedrijven ook hier iets kunnen betekenen.
Uitbereiding in Senegal is ook mogelijk voor LEVS architecten, want er is interesse getoond voor het werk dat ze doen. Het Nederlandse architectenbureau ontwerpt, naast het werk dat ze in Nederland doet, bijvoorbeeld in Mali scholen en sociale woningbouw. De bouw wordt uitgevoerd door een lokale aannemer met lokale werknemers. Met een mobiele persmachine maken ze ter plekke stenen van het in de bodem beschikbare materiaal op de bouwplaats, zoals leem. LEVS werkt daarbij samen met Partners Pays-Dogon, een stichting die het onderwijs en de levenskwaliteit in het Dogongebied in Mali verbetert stimuleert.
Joop van Stigt richtte in 1995 Stichting Dogon Onderwijs op die sindsdien educatie brengt naar het Dogongebied in Mali. Na diens overlijden werd Jurriaan van Stigt, tevens architect en partner van LEVS architecten, voorzitter van de stichting. Sinds dit jaar heet de stichting Partners Pays-Dogon.
“De Westerse architectuur naar Afrika exporteren, werkt natuurlijk niet”, vertelt ontwerpster Marta Rota. “Door het warme klimaat is bijvoorbeeld natuurlijke ventilatie extra belangrijk in het ontwerp. Uiteindelijk is ons doel de levenskwaliteit voor de lokale bevolking te verbeteren.” Dat laatste is voor haar het allerbelangrijkste wanneer een bedrijf in Afrika gaat investeren. “Nederlandse bedrijven kunnen daar met hun adviezen heel veel bereiken. Het startpunt moet samenwerking zijn, het luisteren naar de lokale bevolking. Alleen zo bereik je een win-winsituatie.”
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
