Beeld: Eyoel Abraham

Investeren in leefbare lonen omdat het werkt

The Living Wage Lab helpt bedrijven en andere belanghebbenden te streven naar meer leefbare lonen in de agrovoedingssector. Het initiatief bestaat nu twee jaar. “We hadden niet verwacht dat het lab zo’n enorm succes zou worden”, zegt Kristina Ullrich van Hivos. Dit werd gevierd met een ontbijtsessie.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Tijdens de ontbijtsessie waren verschillende genodigden aanwezig. Er werd geëvalueerd over het afgelopen jaar en gekeken naar doelen voor 2018. “Een leefbaar loon voor werknemers is belangrijk. Het zorgt ethisch gezien voor een eerlijke wereld en is economisch gezien ook de slimste keuze. We moeten investeren in leefbare lonen omdat het werkt, niet omdat het moet”, zegt Kirsten van den Hul, woordvoerder van de PvdA op gebied van onder andere emancipatie, buitenlandse handel en ontwikkelingssamenwerking. Te lage lonen is nog steeds een erg groot probleem. The Living Wage Lab probeert dit probleem op te lossen door veel samen te werken met verschillende partijen en samen oplossingen te bedenken.

Genderprobleem

Het initiatief komt van onafhankelijke belangenorganisaties Hivos en Fairfood. Het lab staat volgens van den Hul ook voor het genderprobleem. Veel vrouwen die werken in bijvoorbeeld de textielindustrie of voedselproductie worden onderbetaald. “Zodra het beter gaat met de vrouw, gaat het beter met de economie”, zegt van den Hul.
Wat is een leefbaar loon?
Hivos, Fairfood en andere organisaties die deelnemen aan The Living Wage Lab gebruiken hier de definitie van organisatie ISEAL voor: werknemers ontvangen loon voor een standaard werkweek op een bepaalde plaats die voldoende is om een fatsoenlijke levensstandaard te bieden voor de arbeiders en hun familie. Hieronder valt ook voedsel, water, huisvesting, onderwijs, gezondheidszorg, vervoer, kleding en andere essentiële behoeften. Hoeveel een gemiddeld leefbaar loon precies is, verschilt per land.
Maandelijks leefbaar loon Azië – 2015Beeld: Labour behind the label

Kerststerren

Wagagai en Moyee Coffee zijn voorbeelden van bedrijven die investeren in eerlijke lonen. Wagagai is een van de grootste stekplant-boerderijen, vooral van kerststerren, in Oeganda. Zeventig procent van de werknemers bij dit bedrijf is vrouw. “Als je aan een Oegandese werknemer vraagt wat diegene het liefst wil, zeggen ze: een beter salaris. Onze werknemers in Oeganda kunnen de situatie niet veranderen, wij wel”, zegt Olav Boenders, directeur van Wagagai.

Samen met Fairtrade International maakte Wagagai een plan om de lonen van werknemers te verhogen. “We hebben vijfhonderd miljoen stekken. Als we voor elke stek een cent meer betalen, kunnen we de werknemers een leefbaar loon betalen, met een ‘één cent bonus’.” Dan moeten de concurrenten echter ook meewerken, anders kiezen consumenten voor een goedkoper merk.

Met kerst heeft Wagagai de prijs van de stekjes van kerststerren met vijf cent verhoogd. Eén miljoen van deze planten was Fairtrade, dit leverde vijftigduizend euro op. “Die mensen waren blij dat ze extra salaris kregen die maand. Ik schaamde me dat het maar voor een maand was”, zegt Boenders.

Beeld: Bart Dion

Koffieboeren

Moyee Coffee produceert koffie in Ethiopië. Vijfentachtig procent van de totale koffiewaarde verdwijnt nu in zakken van grote multinationals. Hierdoor houden koffieboeren maar vijftien procent over. Moyee Coffee werkt met FairChain. Met FairChain wordt de koffiewaarde gelijkwaardiger verdeeld. Zo worden de koffiebonen voor Mooyee Coffee bijvoorbeeld al in Ethiopië geroosterd, wat goed is voor vijftig procent van de waarde.

“FairChain is eigenlijk Fairtrade 2.0. De koffieboeren krijgen ook twintig procent FairChain premie”, zegt Mark Kauw van Moyee Coffee. Het doel van het koffiemerk is om de balans tussen koffiedrinkers en koffieproducten te vinden.

Echt doen

“Er is veel interesse van bedrijven om aan de slag te gaan met eerlijke lonen en de politiek moet hier aandacht voor vragen”, zegt Kirsten van den Hul. De PvdA is op dit gebied al een tijd actief, zoals oud-minister Lilianne Ploumen met de convenantenaanpak voor de textielindustrie. “Er is een krimpende ruimte voor het maatschappelijke belang. Daarom moeten we meer organisaties uit het zuiden steunen.” Volgens het Kamerlid moet de overheid hameren op het buitenlandse beleid en gebieden als Zuid-Afrika, Zuid-Amerika en Latijns-Amerika stimuleren. “Het is belangrijk om te investeren in vakbonden, zoals lokale vrouwenorganisaties, zodat iedereen gelijke rechten krijgt.”

Het bereiken van een duurzame verandering blijkt moeizaam te verlopen. “In 2018 willen we meer werkgroepen rond sub thema’s creëren, kleine werkgroepen gaan dan een product ontwikkelen”, zegt Anna Lentink van Fairfood. “De wil is er, nu moeten we het nog echt gaan doen.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons