Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld.
Word abonnee
‘Eindelijk doet de NOS verslag!’ kopt een nieuwe post op Facebook. Ik klik op de link en lees de eerste paragraaf van het nieuwsbericht:
‘De 16-jarige Palestijnse activiste Ahed Tamimi is in Israël aangeklaagd. De tiener met opvallende rode krullen en blauwe ogen kreeg afgelopen weken opnieuw bekendheid doordat ze twee Israëlische militairen te lijf ging. Ze schopte en sloeg de militairen, die nauwelijks reageerden.’
De rest van het stuk lees ik vluchtig door. Niet omdat het me niet interesseert, maar omdat ik de voorzichtige toon van de NOS bijna niet kan verkroppen. De feiten zijn correct, maar toch klopt dit stuk niet.
Een meisje van zestien
Ahed moet een jaar of tien zijn geweest toen ik voor het eerst bij haar moeder Nariman op bezoek ging. De wekelijkse protesten in Nabi Saleh, een dorpje in Palestina, waren net begonnen. De nabij gelegen Israëlische kolonie Halamish had uitbreidingen aangekondigd, waardoor het dorp een belangrijke waterbron en veel landbouwgrond zou verliezen. De dorpelingen besloten het voorbeeld van dorpen als Budrus en Bil’in te volgen en protesteerden tegen deze illegale landonteigening.
“Ahed moet een jaar of tien zijn geweest toen ik voor het eerst bij haar moeder Nariman op bezoek ging
Sindsdien trok er elke vrijdag na het middaggebed een bonte stoet Palestijnen van alle leeftijden luidkeels zingend en roepend naar het Israëlische legercheckpoint aan het rand van het dorp. Israëlische en internationale sympathisanten vergezellen de dorpelingen, en filmen de geweldloze protesten. Op het YouTubekanaal van Nabi Saleh is te zien hoe het Israëlische leger telkens weer reageert met rubberen kogels, traangas en gewelddadige arrestaties. Op een filmpje uit 2012 zie je de dan twaalfjarige Ahed een soldaat smeken haar vijftienjarige broer vrij te laten. De woede van het meisje is duidelijk, maar heeft een achtergrond.
Nabi Saleh
Nabi Saleh is omringd door checkpoints en illegale nederzettingen. Elk aspect van het leven van de dorpelingen wordt gecontroleerd door het Israëlische leger. De 500 inwoners weigeren zich daarbij neer te leggen. Bij wijze van collectieve straf valt het leger elke week wel een paar huizen binnen. Kort voordat Ahed eind vorig jaar de soldaten sloeg – ‘het incident’, zoals de NOS het noemt – heeft het Israëlische leger haar oom vermoord, haar vijftienjarige neefje levensgevaarlijk verwond, haar moeder beschoten, haar vader zonder aanklacht gearresteerd. De dinsdag voor ‘het incident’ waren de soldaten voor de zoveelste keer in het holst van de nacht haar huis binnengedrongen met een speciale militaire eenheid.
De NOS memoreert weliswaar het neerschieten van Aheds neefje en zelfs de nederzettingenpolitiek, maar kun je wel fatsoenlijk over dit ‘incident’ berichten zonder de bezetting erbij te betrekken? Zonder te spreken over het enorme machtsverschil tussen een tienermeisje en twee zwaarbewapende militairen? Kun je achterwege laten dat er elke week Palestijnse minderjarigen worden opgepakt en dan maandenlang, soms zelfs jaren, in militaire gevangenissen worden vastgehouden? Wat de NOS meldt, klopt – maar blijft door de contextloosheid van hun berichtgeving niet achterwege waar het echt om gaat?
Terrorist, of wat zou jij doen?
Ook de extreme reactie van Israël blijft onderbelicht. De zwaarbewapende soldaten gaven weliswaar geen kik toen Ahed ze mepte, maar gingen vervolgens wel over tot de arrestatie van Ahed, haar nichtje Noor, haar tante Manal en later ook haar moeder Nariman. De Tamimivrouwen brachten Kerst en Oud & Nieuw door in een militaire gevangenis, en er werden maar liefst twaalf aanklachten tegen hen ingediend.
https://youtu.be/-WUgfqu0lik
Het bewijsmateriaal is dun en de video voor iedereen toegankelijk. Geldt de tik die Ahed uitdeelt nu echt als mishandeling van een soldaat? Volgens de Israëlische minister van onderwijs wel. Hij pleit zelfs voor levenslang en noemde Ahed een terrorist. Journalist Ben Caspit ging nog een stap verder en verklaarde in een radioprogramma ‘dat de Tamimimeisjes een prijs moeten betalen. Het liefst in het donker, buiten het oog van de camera en zonder getuigen’.
“Elk aspect van het leven van de dorpelingen wordt gecontroleerd door het Israëlische leger
Overtrokken, ronduit hatelijke reacties op een tik van een tiener. Is dat tekenend voor een maatschappij die steeds openlijker racistisch wordt? De Palestijnse afkomst van het blonde meisje met de blauwe ogen wordt in twijfel getrokken. De Tamimifamilie zou niet eens een ‘echte’ familie zijn maar de spil van een internationale propagandacampagne tegen Israël. Alles om maar niet de hand in eigen boezem te hoeven steken. Wat zou jij doen als soldaten voor de zoveelste keer je huis binnenvallen en weigeren te vertrekken?
Palestijnse Jeanne d'Arc
Het nieuwsbericht van de NOS meldt aan het eind ‘dat Israël door de vervolging het gevaar loopt dat Tamimi een Palestijnse Jeanne d’Arc wordt’. Een terechte observatie: de afgelopen weken is er een internationale ‘Free Ahed’-campagne losgebarsten die niet onderdoet voor de Free Nelson Mandela-acties van weleer. Het blonde meisje als symbool van verzet tegen vijftig jaar bezetting, onteigening en onderdrukking. Ahed wordt afgebeeld als Mona Lisa en als heldin te paard. Bushokjes in Londen hangen vol met haar, de petitie om haar en andere Palestijnse kinderen vrij te laten loopt goed, er zijn demonstraties in New York en mensenrechtenorganisaties doen oproepen haar in vrijheid te stellen.
“Het blonde meisje als symbool van verzet tegen vijftig jaar bezetting, onteigening en onderdrukking
Het NOS-bericht klopt. En toch schuurt het: hoe kun je dit incident duiden zonder de bezetting erbij te betrekken? Hoe kun je de mep die Ahed de soldaten gaf, verklaren zonder de constante militaire onderdrukking van haar dorp uit te leggen? Israël is bang voor Ahed Tamimi omdat zij met haar tik het onrecht van de Israëlische bezetting verbeeldt. Of preciezer: het permanente verzet ertegen.
Waarom is de NOS zo bang om Ahed de Palestijnse Jeanne d’Arc te noemen? Want dat is ze geworden: het gezicht van het verzet.
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
Terugkerende klant? Klik hier om in te loggen
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen
