Vijftien maart is het dan zover. Op die dag mogen naar schatting 850.000 kiezers voor het eerst gaan stemmen. Jongeren behoren echter tot de grootste groep niet-stemmers. Hoe kijken jongeren tegen de verkiezingen aan? Op welke manier maken jongeren impact?
Rompas heeft nooit vertrouwen in de politiek gehad. “Tijdens de kredietcrisis van 2008 zag je dat landen worden geregeerd door banken, multinationals en het bedrijfsleven.” Ze dacht daarom dat haar stem niet telde. “Ik ben biologie gaan studeren met de intentie dat ik me niet met de problemen van de 'mensenwereld' hoef bezig te houden”, zegt ze. Maar nu blijkt het tegengestelde te gebeuren, en voelt ze zich enorm betrokken bij de samenleving: “Ik heb het gevoel dat ik echt meetel.”
Op welke manier ben jij met politiek bezig?
“Door de presidentscampagne van Bernie Sanders besefte ik dat ik niet alleen sta. Voordat ik van zijn bestaan af wist, voelde ik me als links progressief persoon weggezet als complotdenker, omdat economische belangen altijd regeerden en ecologische belangen niet serieus werden genomen.
Sanders spreekt zich daar telkens heel sterk tegen uit, maar is tegelijkertijd ook hoopgevend, oprecht, en vurig. Hij is niet ‘gepolijst’ of in een mal gegoten. Daarnaast is zijn boodschap duidelijk: ‘Jij moet ook je steentje bijdragen, ik kan het niet alleen. Zet je in voor de samenleving als je iets wilt veranderen.'
Als een merk niet weet waar de bouwstenen van hun product vandaan komen, kun je ervan uitgaan dat die desinteresse niets bijdraagt aan mensenrechten of aan duurzaamheid
Verandering komt meestal van onderaf, de grassroots, mits we met genoeg zijn. Ik kies ervoor om onderdeel te zijn van de samenleving, want ook ik doe er toe. Door te kiezen heb ik impact, want ik bepaal waaraan ik mijn geld uitgeef. Bijvoorbeeld aan fairtrade chocolade, tweedehandskleding, een duurzame bank of biologische eieren direct van de boer. Van eerlijke producten kan ik meer genieten en ik laat zo zien dat je niet afhankelijk hoeft te zijn van grote bedrijven of instellingen.
Als een merk niet weet waar de bouwstenen van hun product vandaan komen, kun je ervan uitgaan dat die desinteresse niets bijdraagt aan mensenrechten of aan duurzaamheid.
Natuurlijk kun je niet altijd kiezen, maar ik probeer er in ieder geval bewust mee bezig te zijn en een goede balans te vinden. Het is wegen tussen activisme en hedonisme. Want als filmmaker zou ik graag alleen projecten willen doen die iets sociaals of iets groens hebben, maar ik moet ook leven. Dus doe ik weleens projecten vanuit een financiële motivatie, maar het gaat om het evenwicht.”
Tekst gaat hieronder verder.
Hoe kijk jij tegen de aankomende verkiezingen aan?
“Ik ben sinds kort actief in de Nederlandse politiek en heb me aangesloten bij GroenLinks. Ook ben ik bij het congres voor het verkiezingsprogramma geweest en het is fantastisch om te zien dat mijn stem echt telt. Groenlinks zegt heel mooi: ‘Al 30 jaar regeert het economisme, maar het neoliberalisme is voor een verzorgingsstaat niet het antwoord. Wij kiezen voor een samenleving die mensen bindt en waar welvaart wordt gedeeld.’ Van mij had het nog wel krachtiger en progressiever gemogen. Ik wil dat de inrichting van het kapitalisme heroverwogen wordt. De privatisering van de zorg en treinvervoer heeft bewezen niet te werken. Door me bij een politieke partij aan te sluiten hoop ik weerwerk te kunnen bieden aan rechtse partijen die alleen streven naar economische belangen.”
Hoe denk je dat je leeftijdsgenoten tegen politiek aan kijken?
“Ik vond politiek altijd iets stoffigs hebben, maar jongeren kunnen wel degelijk vertegenwoordigd worden en betrokken zijn bij de politiek. Dit kan met progressiviteit en oprechtheid. Kijk maar naar Bernie Sanders, hij is geen marionet van het bedrijfsleven.
De jongeren vormen een slapende reus, maar zijn teentjes tintelen al
Ik denk dat mijn leeftijdsgenoten nog erg onverschillig zijn. Ze moeten denk ik geactiveerd worden, want wij willen uiteindelijk vast geen Brexit of een Trump. De jongeren vormen een slapende reus, maar zijn teentjes tintelen al. Het hoeft niet per se tot een revolutie te komen. Ze moeten wel wakker worden, want zoals de wereld nu is, kan-ie niet blijven. Er is een omslag nodig die de welvaart herverdeelt en eerlijker maakt. Hopelijk zien mensen binnen vier jaar in dat terrorisme en de onrust in het Midden-Oosten niet het probleem is, maar een symptoom. De opwarming van de aarde is het échte probleem dat de migratiestroom en het verschil tussen rijk en arm in de hand werkt. Ik denk dat jongeren zich binnenkort meer zullen inzetten, door zich aan te sluiten bij een vereniging of door na te denken over de transacties die zij doen. Betrokkenheid en burgerschap zijn meer dan eens per vier jaar gaan stemmen."
Hoe voelen Nederlandse jongeren zich vertegenwoordigd in de huidige politiek? Voor OneWorld ga ik op zoek naar antwoorden. Ik ga in gesprek met jongeren die zich, op wat voor manier dan ook, inzetten voor een betere toekomst. Lees hier het vorige artikel.
