Voor het onderzoek hebben Save the Children UK, het landenkantoor in Irak en lokale organisaties, gesproken met 65 kinderen in een vluchtelingenkamp ten zuiden van Mosul. Hieruit bleek dat het verlies van een naaste de grootste bron van stress en angst is voor de kinderen. Veel kinderen zijn familieleden uit het oog verloren of hebben hen dood zien gaan. De herinneringen van bloed op straat, neergeschoten familieleden en levenloze lichamen leiden bij een meerderheid van de kinderen tot slapeloze nachten en zelfs schrikbeelden overdag.
Robot-gedrag
De kinderen vertonen geen ‘normaal’ kinderlijk gedrag. Bijna allemaal praten ze langzaam en vrijwel zonder emotie – iets wat de onderzoekers ‘robot’-gedrag noemen. Goede eigenschappen die ze noemden van zichzelf waren ‘ik hou me stil’, ‘ik blijf op een veilige plek’ en ‘ik volg bevelen op’. ‘Wat ons trof was hoe introvert en gesloten de kinderen zijn. Ze lachen zelden. Het is alsof ze de mogelijkheid kwijt zijn om kind te zijn,’ vertelt adviseur geestelijke gezondheid Dr. Marcia Brophy van Save the Children.
Meer dan 85 procent van de kinderen noemt huiselijk geweld als een belangrijke bron voor hun woede en verdriet
Stress en angst
Zelfs nu ze veilig zijn hebben de kinderen last van stress en vrezen ze geweld en gevaar. Veel kinderen zijn nog voortdurend bang voor IS. Ze vertelden over de straffen die familieleden kregen als ze tegen IS ingingen. Van vitaal belang is de steun van familieleden bij dergelijke stress, maar veel families zijn uit elkaar gerukt. Kinderen ervaren meer huiselijk geweld door de psychologische problemen die ouders zelf hebben. Meer dan 85 procent van de kinderen noemt huiselijk geweld als een belangrijke bron voor hun woede en verdriet.
Save the Children geeft aan dat een normaal leven voor de kinderen op termijn mogelijk zou zijn. De klachten van de kinderen moeten dan wel snel behandeld worden. ‘De kinderen van Mosul hebben verschrikkelijke dingen meegemaakt. Ze hebben honger geleden, zijn misbruikt, gebombardeerd. Levensreddende hulp zoals voedsel en water zijn cruciaal – maar om kinderen te helpen hun leven weer op te pakken moet psychosociale steun ook prioriteit krijgen. De wereld kan meer doen om de schade te herstellen,’ aldus Pim Kraan, directeur van Save the Children.
Amerikaanse soldaat groet een Iraaks meisje in de buurt van Bagdad. Foto: Flickr / U. S. Army
Financiele steun
Voor 2017 is volgens de UNHCR nog maar 2 procent van het benodigde bedrag voor de behandeling van de kinderen opgehaald. In de media en de politiek wordt meer aandacht besteed aan de veldslag, terwijl de gevolgen minstens even belangrijk zijn. Geld is hard nodig om te zorgen dat psychologen aan de slag kunnen met de getraumatiseerde kinderen. Save the Children heeft tot nu toe hulp geboden aan bijna 20.000 kinderen in Irak, maar dagelijks komen er meer hulpbehoevende kinderen bij. Save the Children hoopt dat het onderzoek zal leiden tot meer besef van de gevolgen van de oorlog voor de kinderen en roept de internationale gemeenschap op tot actie. Ook wil Save the Children dat Irak zelf meer fondsen beschikbaar stelt, maar benadrukt dat het land het niet alleen kan. Internationale financiële steun is nodig om het probleem effectief aan te pakken.
Foto header: Mstyslav Cherlov
