Beeld: Eigen foto.
Column

Meneer de staatssecretaris, waarom stond ik op uw zwarte lijst?

Journalist Tahrim Ramdjan ontdekte tot zijn schrik dat ook hij bij de Belastingdienst op een ‘zwarte lijst’ stond. Hij schreef een brief aan toenmalig staatssecretaris Hans Vijlbrief (Financiën). ‘Dachten uw ambtenaren wellicht dat iemand met mijn naam het spel niet eerlijk kón spelen?’

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Update van de redactie 30 mei 2022:

Het kabinet erkende maandag dat er bij een deel van de Belastingdienst sprake is geweest van institutioneel racisme. Staatssecretaris Marnix van Rij (Financiën, CDA) schrijft dat in een brief aan de Tweede Kamer.

De Belastingdienst bleek jarenlang met zwarte lijsten te hebben gewerkt, met daarop namen van mensen bij wie een ‘hoog risico’ bestond dat zij fraudeurs zouden zijn. Duizenden mensen kwamen in de financiële problemen doordat de Belastingdienst hen daarop plaatste op basis van persoonskenmerken, nationaliteit en leeftijd. Mensen met een niet-westers uiterlijk werden strenger gecontroleerd. Sommigen mensen verloren hun toeslag al op de dag dat ze in de lijst werden opgenomen, zonder dat verder onderzoek naar hun situatie werd gedaan.

Dit artikel verscheen eerder op OneWorld.nl op 31 mei 2021.

Meneer de staatssecretaris, ik ben veel genoemd in mijn tot nu toe tamelijk korte leven: Afrikaan, Pakistaan, allochtoon, of juist verkaasd. Ik ben voor VVD’er, maar ook GroenLinks’er uitgemaakt, en als ik een euro kreeg voor elke keer dat op mijn geaardheid gezinspeeld werd, schoot ik nu spontaan een belastingschaal omhoog.

Vanaf nu mag ik er één naam aan toevoegen: ‘fraudeur’. Minstens een van uw ambtenaren dacht zo over mij, getuige de brief die ik ontving, waarin de Belastingdienst mij liet weten dat ik in de Fraude Signalering Voorziening (FSV, zie kader, red.) stond. De reden? Onbekend.

Dachten uw ambtenaren dat iemand met mijn naam het spel niet eerlijk kon spelen?

Meneer de staatssecretaris, ik ben verbaasd dat een 22-jarige burger die pas vier jaar belastingplichtig is op uw zwarte lijst terecht kon komen. Hoewel ik als journalist eerder over de toeslagenaffaire heb geschreven, voelde het voor mij – realiseer ik mij nu – als een ver-van-mijn-bedshow.

Slachtoffers toeslagen­affaire: ‘Winst VVD is een dikke middelvinger’

Meneer de staatssecretaris, gezien het feit dat ik geen kinderen heb, weet ik niet voor welke kinderopvang ik toeslag had moeten aanvragen, laat staan hoe ik daarmee zou kunnen frauderen. Of had uw ambtenaar wellicht verwacht dat ik fraudeerde met mijn zorgtoeslag? Ik kreeg niet eens voldoende om het verwijderen van mijn verstandskiezen mee te betalen.

Meneer de staatssecretaris, ik doe mijn uiterste best om binnen het systeem dat we hebben op te klimmen. Ik hou me aan alle wetten, regels en normen, ook ten aanzien van de belastingplicht. Ik heb zes jaar lang keihard gewerkt om cum laude mijn gymnasium af te ronden – iets wat niemand verwachtte van een jongen uit de Amsterdamse Bijlmer. Waarom zou ik al die moeite op het spel zetten met belastingfraude?

In Nederland controleert de Belastingdienst je strenger als je een tweede nationaliteit hebt

Meneer de staatssecretaris, ik moet het u vragen. Uw ambtenaren spreken in interne mails over ‘zwartjes’, joegen op een ‘nest Antillianen’ en noemen een hier geboren Nederlander van Turkse afkomst simpelweg een ‘Turk’, zoals mijn collega-journalisten Pieter Klein en Jan Kleinnijenhuis onthulden. Dachten uw ambtenaren wellicht dat een burger genaamd ‘Tahrim Ramdjan’ het spel vast niet volgens de regel speelt?

Ik zie en lees dat veel witte Nederlanders ook tot de 240.000 mensen behoren die in de FSV stonden. Maar toch, meneer de staatssecretaris, in Nederland controleert de Belastingdienst je strenger als je een tweede nationaliteit hebt (die ik overigens niet heb). U spreekt over een risicoprofiel dat noodzakelijk zou zijn om de miljoenen belastingaangiften en toeslagaanvragen te verwerken. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens spreekt echter over een verdacht onderscheid zodra nationaliteit in het spel is. Er moet wel een zeer goede reden bestaan om dat onderscheid te rechtvaardigen.

Immers, meneer de staatssecretaris, wat maakt iemand een fraudeur? Volgens mij geeft de frase op uw website over de kinderopvangtoeslag het antwoord: ‘Zoveel mensen, zoveel situaties’.

Meneer de staatssecretaris, ik zou willen dat u uw burger weer vertrouwt

Meneer de staatssecretaris, ik heb altijd al gezag en autoriteit van overheidswege gerespecteerd. Mijn opa werkte op het ministerie van Binnenlandse Zaken in Suriname en is, na decennia daar in dienst te zijn geweest, met zijn vrouw en kinderen naar Nederland vertrokken. Zelf word ik nu jurist, en daarom vond ik dat ik het aan mezelf verplicht was om afgelopen winter eindelijk Franz Kafka’s Het Proces te lezen.

Het feit dat ik jarenlang zonder dat te weten in uw fraudesysteem stond geregistreerd, doet me denken aan de kille, oneindige gangen die Kafka beschrijft als metafoor voor het overheidsapparaat, inclusief de moedeloosheid, de wanhoop, de frustratie. Het einde van het boek, waarin protagonist Josef K. wordt afgemaakt, doet me denken aan de manier waarop de ruim 30.000 ouders in het toeslagenschandaal zijn behandeld. ‘Als een hond,’ aldus K.

Nu moet ik ook nog zelf vragen naar de toedracht van mijn registratie, en schrijft uw ambtenaar in zijn brief dat er een onderzoek loopt ‘waarvan de uitkomst niet snel afgerond zal zijn’.

Meneer de staatssecretaris, ik hoef geen onderzoek. Ik hoef van uw beraadslagingen geen notulen te zien. Ik hoef geen genoegdoening of schadevergoeding. Ik stel voor dat u ervoor zorgt dat u uw burger weer vertrouwt – zodat ik in alle rust iets van mijn leven kan blijven maken.

Wat is de Fraude Signalering Voorziening?

Sinds 2001 werd de geheime Fraude Signalering Voorziening (FSV) gebruikt door de Belastingdienst en Toeslagen om vermoedelijke fraudeurs in te registreren. Wie op deze zwarte lijst stond, wist van niets en kon zich nergens tegen verzetten. Ambtenaren hadden zelf vaak geen idee waaróm burgers erin stonden. Bovendien werd de privacy van burgers met voeten getreden, zo werden gegevens bijvoorbeeld gedeeld met andere instanties.  Een deel van de 240.000 mensen in het systeem, werd uiteindelijk slachtoffer in de kinderopvangtoeslagaffaire als gevolg van de fraudejacht van de Belastingdienst. In 2020 is het systeem uit de lucht gehaald, maar pas in mei 2021 werden burgers erover geïnformeerd. In november 2021 kwam een onderzoek van PwC aan het licht waaruit zou blijken dat (naast de toeslagenaffaire) duizenden andere mensen ook door deze lijst in de financiële problemen kwamen.

Hoe gezichtsherkenning van onschuldige burgers criminelen maakt

Ik ben slachtoffer van discriminatie, waar kan ik terecht?

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons