‘Mensen denken dat er iets mis is met Afrikanen’

Dit werd de ‘scramble for Africa’ genoemd oftewel de ‘wedloop om Afrika’. “De Europese mogendheden wisten heel goed dat het in bezit nemen van land volgens internationaal recht illegaal was. Om de kolonisatie te legitimeren, creëerden ze een beeld van Afrika waarin Afrikanen gereduceerd werden tot wilden, die niet konden overleven zonder hulp van Europa. Europa zou hun christendom, commercie en beschaving brengen. De kolonisatoren vonden zo een nieuwe realiteit uit om te rechtvaardigen dat ze mensen beroofden van hun land, broodwinning en toekomst.”

“Veel mensen geloven het sinds de kolonisatie geïntroduceerde narratief dat er iets mis is met Afrikanen, dat ze niet kunnen omgaan met democratie”, zegt Faloyin. Hoe het komt dat een aantal van die jonge landen te kampen heeft of had met dictatoriale regimes legt hij in zijn boek uit. De eerste leiders van heel wat Afrikaanse landen waren militaire leiders die hadden gevochten voor onafhankelijkheid. Sommigen waren beter thuis op het strijdtoneel dan aan het hoofd van een regering.

“Zimbabwe werd bijvoorbeeld pas 20 jaar na andere landen onafhankelijk, na een lange strijd tegen een van de meest onderdrukkende, white supremacist bewegingen die de wereld ooit gekend heeft”, zegt Faloyin. “Dat radicaliseerde mensen en vervulde hen met woede en wraaklust. President Robert Mugabe (regeringsleider van Zimbabwe tussen 1987 en 2017, red.) was zo’n voormalige militaire leider die niet boven die emoties kon uitstijgen en in dictatorschap verviel. Dat praat zijn daden niet goed, maar geeft de context die ons kan helpen om het waarom te begrijpen en de toekomst anders te laten verlopen.”

Faloyin zegt dat heel wat Britse scholen hem al lieten weten zijn boek te gaan gebruiken in hun lessen. Dat geeft hem hoop dat er een maatschappelijke shift gaande is. “Afrika heeft zo’n rijke invloed gehad op landen over de hele wereld, op het vlak van cultuur, eten, de manier waarop we met elkaar omgaan… Ik hoop dat Europeanen beseffen dat dit boek ook over hun identiteit gaat en het zullen lezen. Daar zit volgens mij een sleutel tot verandering: dat jonge mensen opgroeien met een accurater verhaal van de geschiedenis en een veelzijdiger beeld van het continent waar ik zo van houd.”