“Mijn generatie heeft bijgedragen aan het beeld dat Nederland áltijd tolerant was, maar dat was, en is, niet zo
Dat was, en is, niet zo; goede vrienden van mij ontvluchtten de apartheid om vervolgens ook híer met racisme te maken te krijgen. Daar kon je totaal niet over praten, het werd gebagatelliseerd. De nieuwe generatie van antiracisme-activisten, met mensen van kleur voorop, stelt dat nu eindelijk aan de orde. Dus laten we naar hen luisteren. Deze foto houdt me bij de les, bewust van mijn bevoorrechte positie en het koloniale verleden waar ik die positie aan te danken heb.
Ik ben nog steeds actief tegen racisme met mijn online archief Tegen het Vergeten, waarin ik foto’s en documenten plaats van het Azania Komitee. Vooral jongeren in Zuid-Afrika waarderen dat, soms om heel persoonlijke redenen. Kinderen van Zuid-Afrikaanse vluchtelingen zijn op zoek naar verhalen over hun ouders, en daar kan ik soms bij helpen door bijvoorbeeld foto’s toe te sturen. Zo kunnen ze hun ouders iets beter begrijpen, want activisten moesten wel een prijs betalen voor het verzet: ze konden er nooit echt zijn voor hun gezin. Ik vind dat we daar in een zelfgenoegzaam land als Nederland wel wat vaker bij stil mogen staan: wat zou ik op het spel zetten voor een groter doel?”
