De Nederlandse sinaasappels zijn weliswaar niet geheel geperst, maar toch in ieder geval goed gebutst. Pas tijdens de penalties heeft Nederland kunnen winnen van Costa Rica afgelopen zaterdag. De grootste angst van iedere Tico dat Nederland hen met 5-1 in de pan zou hakken zoals Spanje overkwam, is geen werkelijkheid geworden. Tim Krul, een gigantische goalkeeper in vergelijking met de kleine Ticos, heeft nu eenmaal erg lange armen en zo twee penalties tegengehouden. La Sele zag zich als een 11-koppige Don Quichot geconfronteerd met de Nederlandse molens, die helaas waarachtige reuzen bleken te zijn en daarmee een einde aan de surrealistische heldentocht van de Ticos maakten. Maar een heldentocht blijft het.
Zonder oranje shirt
Even waren ze bedremmeld vlak na de wedstrijd en beseften de Ticos hoe hoog ze hun verwachtingen eigenlijk hadden laten stijgen. Maar snel herstelden ze zich en herwonnen ze de trots die het land al weken in zijn greep houdt. Minder lyrisch dan na de achtste finale maar nog steeds luid toeterend en met vlaggen zwaaiend begaven ze zich naar la Fuente de la Hispanidad, om daar de hele nacht ‘Olé Olé, Tico Tico!’ te scanderen. Na de wedstrijd gekeken te hebben met Ticos, gringos en Nederlanders, stortte ik mij in het feestgedruis rondom de Fuente. Uit voorzorg zonder oranje shirt, maar dat was onnodig. Niemand was op dat moment geïnteresseerd in Nederland. “Holanda? Ik hoop dat ze de finale winnen – dan kunnen we zeggen dat we door de wereldkampioen uitgeschakeld zijn!"
Opgeheven hoofd
Volgens de grootste krant La Nacion heeft het land “een gebroken hart, maar ongedeerde ziel.” De president twitterde: “Onoverwinnelijk! Het hele land trots op #LaSele en de hele wereld erkent deze heldendaad #CRC”. En hoewel de stroom cartoons van geperste sinaasappels die mij bereikte via Facebook is opgedroogd, zijn daar leuzen als “We vertrekken met opgeheven hoofd!” en “We arriveerden als niets en vertrekken als alles!” voor in de plaats gekomen. Vandaag worden de helden van La Sele ontvangen in de hoofdstad, en dat zou weleens de festiviteiten rondom de inauguratie van de president twee maanden terug kunnen overtreffen.
Ambtenaren hebben in ieder geval vrij zodat ze de ceremonie bij kunnen wonen. Want de katholieke Ticos hebben een nieuwe God en zijn naam is Keylor Navas, de keeper die meedingt naar de Gouden Handschoen voor het tegenhouden van de meeste ballen. En eigenlijk is er maar één echte winnaar van het WK 2014, namelijk Costa Rica dat arriveerde als niets en vertrekt als het team dat het mondiale voetbal op zijn grondvesten deed schudden.
Sneeuwstorm
Ooit moet het land weer terug naar de werkelijkheid van almaar stijgende elektriciteits- en brandstofprijzen, een lening van de Wereld Bank van 72 miljoen dollar die na 5 jaar verlopen is terwijl er maar 7 procent van is uitgegeven, en een van belastingfraude en -ontduiking beschuldigde ombudsman. Maar nog even niet. De World Cup mix schalt onverminderd uit de luidsprekers van de sportschool en auto’s versierd met vlaggen geven een feestelijk tintje aan de dagelijkse files. Er wordt al druk gespeculeerd over de vele aanbiedingen van prestigieuze teams die de spelers ontvangen hebben, en een petitie is gestart om de coach te behouden. Want na Brazilië 2014 gloort Rusland 2018 aan de horizon, een land dat iedere Tico zich voorstelt als bedekt onder een dikke lage sneeuw. Veele spelers zagen dat voor het eerst tijdens een wedstrijd in een sneeuwstorm tegen de VS bij de kwalificaties voor dit WK afgelopen maart, een ervaring die een nationaal trauma teweeg heeft gebracht. Bovendien zullen ze nu arriveren met de druk van waar te maken verwachtingen, in plaats van de lichtheid van verrassende nieuwkomers. Maar ze zijn de VS en hun vervloekte sneeuwstorm voorbijgestreefd en hebben de tulpen flink weten te buigen, dus de Ticos kijken reikhalzend uit naar de wonderen die ze zullen verrichten na vier jaar ervaring in internationale topteams. Vier jaar de tijd om de verwachtingen tot ongekende hoogten te laten stijgen, Nos vemos en Rusia!
