“AHUM!”
Betrapt draai ik me om en ik kijk recht in het grijzende gezicht van mijn man. “Ga je mee ouwe boomknuffelaar? De meiden zijn al aan het zoeken!”
“Bomen communiceren via hun ondergrondse Wood Wide Web
Als ze kunnen kiezen, staan ze in groepjes en helpen ze elkaar ondergronds met suikerwater. Of ze waarschuwen de rest als een dier van ze eet, zodat die alvast vieze stofjes kunnen uitscheiden. (Kunnen wij nog wat van opsteken trouwens: ik zie iedereen vooral social doen op social, verder niet zo.) En – deze zie je niet aankomen – bomen kunnen als ze doodgaan zelfs beslissen wie van hun soortgenoten de erfenis van overgebleven voedingsstoffen krijgen.
Maar dat kan alleen als ze in de grond ook werkelijk in contact met elkaar staan. Stadsbomen, hoe mooi ook, zijn onder de stoep omgeven door leidingen en zand. Hun roots worden daarom alvast gekortwiekt bij de stadsbomenplantage. Met zo’n Chinese lotusvoet komen ze niet ver en dus wordt het bemachtigen van de Aanbevolen Dagelijkse Hoeveelheid voedingsstoffen een uitdaging.
“Stadsbomen leven veel korter dan hun bosgenoten
Hoewel ik er dol op ben, voelt zo’n groene stadswijk opeens een stuk minder duurzaam sinds ik dit allemaal via ons menselijke world wide web heb opgesnoven. En als we daar verder over bomen – praten dus – komen we vanzelf bij het volgende: niet alleen city trees zijn ontworteld dezer dagen.
“Máááám!” Vol bewondering kijken we hoe onze dochters zich uit de struiken manoeuvreren met een gigantische afgebroken tak. Ik knik goedkeurend: deze wordt het dit jaar. Straks tuigen we hem samen op – al meezingend met Mariah Carey. “ZO…”, grijnst mijn man opnieuw terwijl hij de bast liefkoost, “nu kun je ook thuis je nieuwe hobby uitvoeren!”
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
