“De overheid moet méér het voortouw nemen in het actief digitaal beschikbaar stellen van data waar zij over beschikt. Zodat vrij beschikbaar komt wat de overheid weet en tevens het inzicht in de besteding van belastinggeld en de daarmee geboekte resultaten flink kan toenemen. Hergebruik, ook door allerlei data te combineren, biedt burgers, maatschappelijke organisaties en bedrijven kansen en stimuleert de overheid om te innoveren en efficiënter te werken.” Dat zei de president van de Algemene Rekenkamer Saskia Stuiveling bij de publicatie van het rapport.
Open data zijn gegevens die toegankelijk zijn voor iedereen, vrij te hergebruiken zijn, en die aangeleverd worden in bestanden waarmee verwerking door computers mogelijk is. De Europese Commissie denkt dat de economische waarde van het hergebruik van open data in Europa zeker 70 miljard euro is.
Internationaal
Nederland scoort goed in internationale tellingen over het aanbod van open data. Afhankelijk van de inventarisatie zit Nederland in de top vijf (census.okfn.org) of de top tien (opendatabarometer.org). Ook op hergebruik van data scoort Nederland relatief goed. Het Europees Platform voor Publieke Sector informatie ontwikkelde een scorekaart waarop Nederland op de vierde eindigt.
Mooie woorden
Open is de norm van het kabinet Op 27 september 2013 heeft het kabinet zijn ‘Visie open overheid’ gepubliceerd. Daarin staat dat het kabinet het uitgangspunt ‘Openbaar, tenzij’ onderschrijft. Alleen wettelijke uitzonderingen kunnen reden zijn om informatie niet openbaar te maken.
President Stuiveling van de Algemene Rekenkamer constateert dat het tijd is om alle mooie woorden over open data om te zetten in daden. “Open is nog niet de praktijk.”
De aangeboden open data gaan volgens het trendrapport vooral over wat de overheid weet en niet zozeer over wat de overheid doet. Veel van de open data betreffen data die worden verzameld of nodig zijn voor de uitoefening van publieke taken. Bijvoorbeeld kaartmateriaal, ov-tijden en begrotingscijfers. Informatie over hoe de overheid haar publieke taken uitvoert is schaarser. Daarom biedt het nog weinig inzicht in de uitgaven en resultaten van beleid. Met name open data in de zorgsector zijn beperkt beschikbaar en voor de rijksverantwoording, dus de uitgaven van het rijk, zijn open data nog geheel afwezig.
