De 14-jarige Daniel Omar verloor beide handen bij een bomaanval tijdens de onafhankelijkheidsstrijd in Zuid-Soedan. Sinds november kan hij weer zelf eten dankzij een goedkope kunststof prothese uit een 3D-printer.
Daniel is helaas geen uitzondering. Er zijn meer dan 50.000 Soedanese kinderen met een amputatie. Zijn prothese is wel bijzonder. Die is ter plekke gemaakt met een 3D-printer door Mick Ebeling, medeoprichter en CEO van het Californische Not Impossible Labs. Zij zorgden voor een lokaal laboratorium dat inmiddels elke week een prothese print voor een kind.
Crowd-sourcing
Ni-labs is een onderzoeksbedrijf dat gezondheidsproblemen probeert op te lossen met goedkope, ‘open source’ methoden. In 2010 ontwikkelde het bedrijf al de Eye Writer, een bril die mensen met verlammingen in staat stelt te schrijven via een computer. Ebeling las in Time Magazine over de vele amputaties in Soedan en zocht een oplossing. Hij organiseerde een workshop met internationale robothandexperts om een goedkope, goed werkende prothese te ontwerpen. Vervolgens reisde Ebeling naar Soedan met een paar 3D-printers en zette een protheselab op in een lokaal ziekenhuis. Daar printte hij afgelopen november een eerste prothese op maat voor Daniel.
Een team onder leiding van Ebeling instrueerde vervolgens lokale mensen hoe zij zelf protheses konden printen. Na twee proefprotheses onder leiding van Ni-labs maken de Soedanezen nu elke week een nieuwe prothese voor een kind. Een prothese kost circa 100 dollar aan materiaal (kunststof) en kost zes uur om te printen. Het project kon tot stand komen door crowd-sourcing en steun van bedrijven zoals Intel en Precipart. De gebruikte technologieën zijn openbaar en worden online gedeeld.
Meer informatie:
- Filmpjes over project Daniel: het ontwerpproces, het maken van protheses in Soedan
- Website Not Impossible Labs
- Time artikel
