In 1994 schuilde de toen 13-jarige Claudette Mukarumanzi met duizenden andere Tutsi’s in een kerk. Hun Hutu-buren vielen hen aan met machetes.
Claudette lag tussen de lijken en overleefde door te doen of ze dood was. Twintig jaar later is ze moeder van vier kinderen. Ze woont in een huis dat geschonken is door de Rwandese overheid. Haar man is kapper en verdient een dollar per dag.
In april herdenkt Rwanda de genocide. Sinds januari reist een vlam door het land onder het motto ‘herinneren, herenigen, hernieuwen’.
Vooruitkijken, daarvoor zorgt president Paul Kagame met strakke hand. Rwanda moet het Singapore van Afrika worden. De snelle ICT-boys en glamourgirls in hoofdstad Kigali zien dat wel zitten. Maar voor Claudette is het nog elke dag 1994.
Beeld en tekst: Sven Torfinn
