Sanne is getrouwd

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Mijn eerste zondagochtend als getrouwde vrouw. Echtgenoot Arnold ligt nog in bed. Ik zit achter mijn laptop omdat ik heb toegezegd om nog een vervolgstukje te tikken over onze Big Fat Green Wedding, en hoe duurzaam ons feest uiteindelijk was.

Voor onze bruiloft berekende ik dat we op onze grote dag ongeveer 6 ton aan broeikasgassen zouden uitstoten. Minder dan de gemiddelde trouwerij, maar een gezin doet er 8 maanden over om zo veel te vervuilen. Dus probeerde ik ons aantal CO2-tjes terug te dringen. Te beginnen bij ‘het vervoer’, want dat bleek de grootste vervuilpost (zie kader).

De grootste CO2-boosdoeners bij een bruiloft:
1. Vervoer  
2. Eten en drinken
3. Kleding & make-up
4. Ringen 
5. Bloemen en andere decoraties
Meer weten? Check het CO2-rekenmodel van Duurzame Bruiloft.

Geboft met de Badcuyp
Niet alle begin is moeilijk. Arnold en ik hadden de locatie al gekozen: muziekcafé de Badcuyp in Amsterdam. We trouwden in de concertzaal boven. Daarna gingen we met onze honderd gasten naar beneden voor het eten en het feest. Een – op de hoeveelheid genodigden na (hoe minder, hoe duurzamer) – groene keuze. Doordat de hele club op één plek kon blijven, lag de transportuitstoot meteen een stuk lager. De gasten die niet uit Amsterdam kwamen, konden de Badcuyp makkelijk bereiken met het openbaar vervoer. Of ze reden met elkaar mee. Dat laatste scheelde ook nog eens in de parkeerkosten. [[{“fid”:”21927″,”view_mode”:”default”,”type”:”media”,”attributes”:{“height”:5184,”width”:3456,”style”:”HEIGHT: 225px; FLOAT: right; WIDTH: 150px”,”class”:”media-element file-default”}}]]
(Kanttekening: daardoor werden er wel meer niet-biologische wijntjes gedronken…)

Bij navraag bleek de Badcuyp nog duurzamer dan we dachten. Ze schenken er biologische koffie en thee (met een Tony Chocolonely-chocolaatje), de theaterlampen zijn vervangen door milieuvriendelijke LED-lampen. “En we hergebruiken echt alles wat wij kunnen hergebruiken”, aldus medewerker Jannekee Jansen op de Haar. “Papier wordt altijd aan twee kanten gebruikt, ook papier dat wij per post ontvangen. Mijn bureau is gemaakt van hout dat voorheen in een kast zat. Ook werken we al bijna twintig jaar met mensen die geen uitzicht hadden op een baan. Maar dat levert geen CO2-tjes op.”  

Wat te doen met de jurk?
Prachtig, die vintage jurk. Maar hij is ook zó opvallend wit dat ik ‘m niet gauw aantrek naar een feestje. Terugbrengen naar de winkel dan maar? Niet doen!, roepen man en moeder. Die jurk hoort bij jou, die moet  je later aan je kinderen laten zien. Een van de bruidsmeisjes laat weten dat zij zo snel mogelijk gaat trouwen. “Dan koop ik je jurk voor honderd miljoen.”
Heb jij het ultieme bruidsjurkrecycle-idee? Mail het naar oneworldredactie@ncdo.nl

Biologisch of betaalbaar?
Dan het eten. Dat kon de Badcuyp ook zó voor ons regelen. Aziatisch, Italiaans, vegetarisch en biologisch… Alles was mogelijk, alleen het prijskaartje verschilde. En dus hadden Arnold en ik weer iets om af te wegen, want het biologische buffet kostte zeker 500 euro meer. En dan hebben we het nog niet over de toetjes en hapjes gehad. Uiteindelijk vonden we het belangrijker dat al onze gasten mee konden eten, dan om alles biologisch te doen. En dus kozen we het ‘gewone’ buffet. Met ter compensatie slechts één vleesgerecht en veel vegetarische toevoegingen. Dat dan weer wel.

We aten van ‘echte’ borden, geen wegwerpexemplaren. (Tip uit India: je kunt ook bananenbladeren als bord gebruiken, die vergaan na je feest tot compost.) De restjes zijn niet weggegooid, maar meegegeven aan mensen die beloofden ze met liefde te verorberen. 

Vintage shoppen[[{“fid”:”21933″,”view_mode”:”default”,”type”:”media”,”attributes”:{“height”:1536,”width”:2048,”style”:”HEIGHT: 188px; FLOAT: right; WIDTH: 250px”,”class”:”media-element file-default”}}]]
Maar was onze bruiloft nou groen? Of toch niet?  Als ik onze kledingkeuze onder de loep neem, blijkt het antwoord wederom niet zwart-wit. Ik gaf als bruid het goede voorbeeld met mijn vintage jurk (uit Polen) van Laura Dols. Mijn moeder en oma shopten een tweedehands groene gravinnenjurk en een vintage broekpak. Mijn vader (geen pakkenman) huurde een smoking. Mijn bruidsmeisjes ontdekten ‘de coolste jurkjes ever’ echter bij V&D. En no way dat ik hun pret ging drukken omdat hun outfits niet tweedehands of extra groen waren. Bruidegom Arnold koos ook voor ‘nieuw’. Hij voelde zich het lekkerst in een donkerblauw, Italiaans pak. (Dat hij, zo heeft hij beloofd, vanaf nu bij alle sjieke gelegenheden zal recyclen.) Daarmee was ons trouwplaatje wel compleet: something old, something new, something borrowed and something blue. 
 

Bruiloft Sanne & Arnold
Locatie:
de Badcuyp. Zelf op zoek naar een duurzame locatie? Check dan het GreenKey-keurmerk. Zo’n 350 grote gelegenheden die duurzame maatregelen hebben genomen staan op de GreenKey-lijst.
Jurk: vintage, via Laura Dols. Tip van Duurzame Bruiloft: ga in trouwjurkenshops op zoek naar je ideale jurk en bestel hetzelfde model (of een jurk die daarop lijkt) via Marktplaats.
Kapsel: zelf gekruld, geen chemische spray of mousse.
Make up: zelf aangebracht, met eigen (milieuvriendelijke) make up. Check ook eens Ekelogical en C. Cosmetics.
Pak: nieuw (maar herdraagbaar).
Ringen: gemaakt van een omgesmolten armband van oma, met hulp van Oogst Goudsmeden.
Bruidsboeket: seizoensbloemen van de bloemenzaak in Amsterdam-Noord.
Trouwvervoer: e-taxi .
Muziek: band ‘The walking forest machine’ en een door de gasten samengestelde playlist via Spotify (minder energieverbruik dan een dj!).
Drinken: prosecco, wijn, bier en frisdrank. Biologische koffie en thee.
Eten: Aziatisch buffet.
Hapjes: vega – kaas, nootjes, chips, olijven, kaassouflés, bamiblokjes en één ronde bitterballen.
Versiering: kaarsjes, zelf meegebrachte tafelkleden en potten met hartjessnoep en (duurzame misser!) 100 ballonnen. Pluspunt: geen duizenden rozen uit Kenia, bedrukte bierviltjes, naambordjes en gestrooi met rijst.
Foto’s: digitaal, we drukken één mooi exemplaar af. Minder duurzaam: de polaroidfoto’s in het gastenboek.
Huwelijksweekend: met de Thalys naar Parijs.

Duurzaam huwelijk
Tijdens het afstruinen van alle groene trouwsites ontdekte ik dat er nog veel meer facetten zijn waar je op moet letten als je een milieuvriendelijk feest organiseert. Als ik écht milieubewust was geweest, had ik bij de Badcuyp gecheckt of ze afbreekbare schoonmaakmiddelen gebruiken. En dan had ik eigen, gerecycled wc-papier meegebracht. Een vriendin opperde dat we alle gasten moesten vragen om het papieren trouwkaartje weer in te leveren, zodat we daar nog een of ander duurzaam, origineel aandenken van konden knutselen. En toen alles gepland was, realiseerde ik me dat overdag trouwen groener is dan ’s avonds. Dan hoeft ’t licht niet aan. Hoewel over dat idee ook weer te schipperen valt. Want als honderd mensen op één locatie samenzijn, branden er in totaal minder lampen dan wanneer ieder voor zich thuis het licht aanknipt.

Dit was het moment waarop mijn moeder ingreep. Op haar Facebook-pagina plaatste ze een linkje naar mijn Big Fat Green Wedding-artikel. “Sanne en Arnold. Hartstikke leuk, dat groen doen. Maar als moeder en schoonmoeder hoop ik bovenal op een duurzaam huwelijk.” 

Lang en gelukkig
Het moet wel leuk blijven.

Daarom hebben we opa, die in een verzorgingstehuis in de Achterhoek verblijft, laten overkomen naar Amsterdam. Zijn speciale vervoer kostte heel wat CO2-tjes, maar dat was geen reden om opa niet uit te nodigen.

Daarom, lieve collega’s van OneWorld, hebben Arnold en ik ook enorm genoten toen jullie een prachtig lied voor ons zongen. En niet gemopperd over alle printjes papier die jullie daarbij aan de andere gasten uitdeelden.

Daarom was onze bruiloft uiteindelijk niet helemaal klimaatneutraal, maar wél naar onze wens. We zullen negen bomen planten in Maleisië om onze uitstoot – 3 ton CO2 in totaal, 33% van de gemiddelde bruiloft – te compenseren.

Het moet wel leuk blijven. Daarom kruip ik nu weer gauw onder de dekens bij mijn kersverse echtgenoot. Kan de verwarming ook een graadje lager worden gezet.

[[{“fid”:”21932″,”view_mode”:”default”,”type”:”media”,”attributes”:{“height”:1536,”width”:2048,”style”:”HEIGHT: 188px; FLOAT: left; WIDTH: 250px”,”class”:”media-element file-default”}}]]

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons