De documentaire Shado’man werpt licht op de levens van mensen met een fysieke beperking in Freetown, Sierra Leone. Documentairemaker Boris Gerrets werd geboren in een Bulgaars-Duits gezin en groeide op in Nederland, Spanje, Duitsland en Sierra Leone. Hij zoomt in zijn films naar eigen zeggen graag in op mensen en plekken die we meestal over het hoofd zien.
“Alfred, je weet dat ik niet kan dromen hè?”
“Waarom niet?”
“Vanwege het lawaai, vriend. Als je op straat leeft, krijg je nooit de kans om te slapen. Als je niet kunt dromen, zal je nooit het geluk vinden.”
Het is donker, de straatverlichting zorgt voor gelig licht. Van achteren zien we twee mannen die op straat lopen, de een in een rolstoel, de ander op krukken. Op de achtergrond horen we toeterende auto’s en geroezemoes van mensen, maar wij luisteren naar hun gesprek over dromen.
Zwijgend observeren
In het nachtelijke donker volgen we een los samenhangend gezelschap, zo’n zes personen die zich door de stad bewegen. Gedurende de nacht kunnen we als kijker zwijgend observeren. We kijken mee wanneer twee blinde vrienden een blindenstok gaan halen, en horen het getik van de stok op het wegdek. We zien hoe een man en vrouw, beiden gehandicapt, praten over hoe hun kindje zal gaan heten. We horen regen op de golfplaten, horen gesprekken over de zoektocht naar een vrouw. En door de veelvuldig gebruikte close-ups komen we als kijker heel dicht bij.
In de schaduw
De film geeft een kort kijkje in het leven van mensen in de schaduw. Letterlijk, in portieken en buitenwijken, en figuurlijk, aan de onderkant van de samenleving. De buitenwereld gaat aan ons voorbij, we worden slechts deelgenoot gemaakt van het groepje mensen dat gehandicapt is en op straat leeft. We zien hoe David, een blinde jongen, stil staat en bedelt. De wereld beweegt om hem heen.
Een raampje
Door onderlinge gesprekken en af en toe een voice-over van een man die zijn persoonlijke verhaal vertelt, horen we in hun eigen woorden over hun leven, het leven op straat, hun zorgen en dromen. De film beweegt zich rustig voort, in het tempo van de personages. Zo lopen ze over straat, zitten tegen een muurtje, krijgen ruzie, en proberen deze ruzies weer te sussen. Verwacht dus geen grote gebeurtenissen, of een spectaculaire ontknoping. Shado’man vormt een raampje tussen ons en een groepje mensen in Freetown, en laat zien hoe het is.
De documentaire werd positief ontvangen tijdens IDFA 2013 en draait vanaf deze week in Nederlandse bioscopen.
Shado’man
Speelduur: 87 minuten
Regisseur: Boris Gerrets
Te zien in de volgende bioscopen:
Het Ketelhuis, Amsterdam
Donderdag 20 t/m woensdag 26 februari dagelijks (behalve dinsdag) om 19.30 uur.
Do. 20 februari om 19.30 uur in aanwezigheid van de regisseur.
Filmtheater 't Hoogt, Utrecht
Donderdag 20 februari om 19.15 uur, zo. 23 om 15.15 uur en di. 25 om 19.15 uur. Dinsdag 25 februari in aanwezigheid van de regisseur.
Chassé Cinema, Breda
Donderdag 20 februari om 16.45 uur, vr. 21 en za. 22 om 13.00 uur, zo. 23 om 16.45 uur, ma. 24 om 19.10 uur en di. 25 februari om 16.45 uur.
Filmhuis Den Haag
Donderdag 20 februari om 18.00 uur, vr. 21 om 17.00 uur, za. 22 om 16.45 uur, zo. 23 t/m wo. 26 om 18.00 uur.
Verkadefabriek, Den Bosch
Zondag 23 februari om 16.00 uur.
