Kledingmerken zijn nog weinig transparant

Om aandacht te vragen voor de slechte omstandigheden waaronder veel kledingarbeiders werken, besloten ze dat het tijd was voor een revolutie in de mode-industrie. Hun motto: ‘We love fashion, but we don’t want our clothes to come at the cost of people or our planet’.

Elk jaar roepen ze consumenten wereldwijd op om in actie te komen. Zo vinden er overal ter wereld –  van Uruguay tot Australië, Vietnam en Kenia – events plaats rondom het thema ‘fair fashion’. In Nairobi, Kenia wordt bijvoorbeeld de filmdocumentaire ‘The True Cost’ getoond, terwijl mensen in Colombia mee kunnen doen met workshops kleding upcyclen. En ook in Nederland worden deze week verschillende bijeenkomsten georganiseerd. Zie hier een overzicht. 

Elk jaar toets de organisatie hoe de grootste kledingbedrijven (denk aan een H&M, Primark, C&A en Zara) scoren op het gebied van transparantie. Zo wordt er gekeken naar hun beleid en doelstellingen op het gebied van milieu en arbeid, of ze lijsten met productielocaties openbaar hebben staan en wat ze doen om te zorgen dat vakbondsvrijheid gerespecteerd wordt en leefbare lonen worden uitbetaald.

Het goede nieuws is: uit de Transparency Index blijkt dat merken en retailers het afgelopen jaar stappen hebben gezet naar meer transparantie. Steeds meer kledingmerken publiceren lijsten met namen en adressen van de fabrieken waar hun spullen gemaakt worden. Ten opzichte van vorig jaar zijn de 100 geëvalueerde kledingbedrijven zo’n vijf procent transparanter geworden.

Het slechte nieuws: geen enkel merk is nog volledig transparant, of komt ook maar in de buurt daarvan. Slechts één merk, Asos, heeft ook de leveranciers van haar grondstoffen bekend gemaakt. Bij alle andere merken ontbreekt deze informatie, waardoor dus niet te achterhalen is waar hun katoen, wol of andere vezels vandaan komt. Als er nu misstanden in hun productieketen worden gevonden, kunnen maatschappelijke organisaties de bedrijven hen hier niet op aanspreken.

(tekst gaat onder de afbeelding verder) 

Of dit social media activisme ook direct bijdraagt aan het bevorderen van transparantie, is de vraag. Maar zoals Somers en De Castro zelf zeggen: door niks te doen, komt die revolutie in de mode er nooit.