Achtergrond, Column

Turkse les

Esra Dede reflecteert op Turks: haar moedertaal.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Mijn Turks komt en gaat. Soms spreek ik het als een native, op andere momenten kan ik me totaal niet uitdrukken in mijn moedertaal. De woorden vloeien niet uit mijn mond, zoals in het Nederlands, de taal die ik het meest gebruik. In het Turks beslis ik van te voren wat ik wil zeggen, plaats de woorden in de goede volgorde en probeer dan die zinnetjes zo natuurlijk mogelijk tijdens het gesprek in te zetten. Soms struikel ik over de complexiteit van mijn eigen gedachtespinsels en raakt het einde zoek. Soms gaat het goed, soms gaat het mis.

Afgelopen maand werd ik benaderd door een expat uit Turkije. Of ik haar lessen Turks kon overnemen als ze in het buitenland is? Ik kon toch best goed Turks? Toen ik haar ontmoette, was dat ook zo: ik gebruikte mijn Turkse taalknobbel destijds volop. Mijn eerste reactie was daarom een volmondig ‘ja’: als freelancer kon ik deze opdracht goed gebruiken. Mijn vrienden moesten grinniken toen ik hun erover vertelde. Ze kennen mij, ik ben geen docent Turks. Pas toen bekroop de twijfel me.

Gewapend met een obscuur lesboek stond ik voor zeven leerlingen, voornamelijk Nederlanders die hun Turkse geliefde beter willen begrijpen. Liefde kan veel teweeg brengen en je enorm stimuleren. Ik voel dat zelf ook sinds ik terug ben uit Palestina. Ik wil mijn Arabisch verbeteren om mijn geliefde beter te begrijpen, vooral nu hij in Nederland is en ik zijn moedertaal vaker hoor.

 

Tegenwoordig probeer ik te accepteren dat niet alles vloeiend gaat

Ik stond voor mijn klasje en de twijfels namen toe. Kon ik niet beter zelf op Turkse les? Met trillende handen schreef ik semi-geloofwaardige theorieën over de beginselen van mijn moedertaal op het schoolbord. Zodra de eerste vinger de lucht inging, zonk de moed me in de schoenen. “Ik kom uit Nieuw Zeeland, niet uit Australië”, zei een van de leerlingen, nadat ik “Ik ben Australisch”, in het Turks op het bord had geschreven. Met mijn mouw veegde ik het woest uit. Gelukkig ben ik nooit het onderwijs ingegaan. Ik zie het al voor me, een verstrooide vrouw met stiftvlekken op haar jurk, die liefst elke dag haar baan wil opzeggen, maar geen andere mogelijkheden meer zag in het leven.

Eenmaal weer thuis veranderden mijn twijfels in faalangst: het gevoel dat je niet goed genoeg bent. Het gevoel dat ik ook heb als ik in Turkije ben. “Wat schattig, ze kan geen Turks”, lijken de gezichten om me heen me te willen vertellen. Ik begon te piekeren over mijn keuzes als freelancer.

Ik weet heus wel dat het allemaal tussen mijn eigen oren zit. Vrouwen hebben daar vaak een paar stemmen zitten, stemmen die ons glazen plafond in stand houden. Zodra je naar ze luistert, zet je jezelf op achterstand. Je bekijkt vacatures, en zodra je een eis tegenkomt die niet bij je vaardigheden aansluit gaan alle bellen rinkelen. Je kunt maar beter niet solliciteren… Mensen zien je tekortkomingen echter niet totdat jijzelf ze toont. En zelfs al héb je tekortkomingen, is dat zelden het einde van de wereld.

Tegenwoordig probeer ik te accepteren dat niet alles vloeiend gaat. Mijn leerlingen lijken dat al te accepteren en helpen me de stiften te vinden die ik overal in de klas kwijtraak. Ook mijn geliefde helpt. “Ervaring”, zegt hij, als hij merkt dat ik weer eens in de stress schiet. Het accepteren van ervaringen is de volgende stap in mijn ontwikkeling. Ik ben nog geen ervaren freelancer die zichzelf in het diepe gooit. Maar over het proces heb ik in elk geval geen twijfels meer.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons