Hugo von Meijenfeldt blogt wekelijks over zijn werkzaamheden als Coördinator Nationale Implementatie Global Goals.
Blog 8 – In de Westerse culturen kom je weinig voorouderverering tegen. Houden kinderen en kleinkinderen hier minder van hun (groot-)ouders? Dat is niet zo. Sterker nog, sinds de jaren ’60 is hier de generatiekloof een stuk kleiner geworden dan elders. Het zit ‘m niet in een of twee generaties of gezellig binnen de eigen familie. Het gaat om intergenerationele solidariteit. Op die manier bezien verdienen de oudere generaties in het Westen inderdaad weinig respect van de jongere en ongeboren generaties. Er is voor hen steeds minder van de planeet over.
Mannen met een visie
Oren Lyons, de inmiddels 85-jarige Chief van de matriarchale Turtle Clan van de Onondaga Natie van de Iroquois Confederatie in Noord-Amerika, zei in 1992 tot de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties over zijn volk: “Our leaders were instructed to be men of vision and to make every decision on behalf of the seventh generation to come; to have compassion and love for those generations yet unborn. We were instructed to give thanks for All That Sustains Us.”
Wat is er dan eigenlijk nieuw aan de Global Goals? Wat mij betreft vooral de doelstellingen en indicatoren die er aan verbonden zijn
Wat is er nieuw aan de Global Goals?
Gro Harlem Brundtland, oud-premier van Noorwegen, had zich al in 1987 door Oren Lyons laten inspireren bij het lanceren van het begrip sustainable development in haar rapport Our Common Future. Al bladerend door dat rapport van zo’n 30 jaar geleden zie ik dat er heel veel is uitgevoerd van haar aanbevelingen. Zij had alle zeventien onderwerpen van de Global Goals al in een samenhangend kader geplaatst en universeel van toepassing verklaard voor alle landen. Een half jaar geleden is dat samenhangende en universele kader hersteld. Wat is er dan eigenlijk nieuw aan de Global Goals? Wat mij betreft vooral de doelstellingen en indicatoren die er aan verbonden zijn.
De Noorse oud-premier Gro Harlem Brundtland
Een soort utopie
Brundtland definieerde duurzame ontwikkeling als “development that meets the needs of the present without compromising the ability of future generations to meet their own needs." Dit zet velen er toe aan een toekomstige samenleving te ontwerpen die generaties lang meegaat. Een soort utopie, zeg maar. Daar zit de Ombudsman voor Toekomstige Generaties Jan van de Venis niet op te wachten. Hoe goed bedoeld ook, daarmee wordt de keuzevrijheid van onze nakomelingen nog steeds weggenomen.
Het is beter de uit het lood geslagen balans terug te brengen, door de uitputting van natuurlijke hulpbronnen en de voetafdruk van rijke op arme landen in de komende vijftien jaar af te bouwen. Dat kan dankzij instrumenten als een circulaire economie en waardevaste ketens. Als we dat voor elkaar krijgen moeten we nog zeven generaties – dus ongeveer 175 jaar – wachten totdat voorouderverering in het Westen wortel schiet.
Meer lezen van Hugo von Meijenfeldt? Bekijk hier zijn blogserie 'Werken met de Werelddoelen'.
