Beeld: Hardwich Rosebel
Opinie

De zelfgenoegzame woonbubbel

Het februarinummer van OneWorld Magazine draait om ‘de stad van de toekomst’. Hoe sociaal, duurzaam en betaalbaar is het nieuwe bouwen eigenlijk? Dat vraagt hoofdredacteur Seada Nourhussen zich af.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Het is niet groter dan de gemiddelde schuur van een Nederlands rijtjeshuis. Ik dacht dat het alleen bestond uit klei, stro en hout, maar mijn moeder zei onlangs dat er onder die laag aarde ook echt wel steen zit. Hoe kan het anders al zeker zo’n zestig jaar oud zijn en nog net zo stevig staan als toen ik er geboren werd?

De laatste keer dat ik in ons oude huis in Gondar was, in het noorden van Ethiopië, waren de muren wel afgedekt met dat zeil waar wasserettetassen van gemaakt worden. Om de neervallende kleikruimels tegen te houden. Er wonen allang andere mensen, maar het was ons huis. Meer een kamer eigenlijk, waar zes mensen in woonden.

Geluidsoverlast? Wat een westerse onzin, zei mijn moeder

Boven de muur tussen ons huis en dat van de buurvrouw zat ruimte, zodat één tl-buis beide huizen kon verlichten. Geluidsoverlast? Wat een westerse onzin, zei mijn moeder. Juist fijn, de gedachte dat er volk is. En de rekening voor de tl-buis werd gedeeld. We deelden ook het binnenplaatsje, waar op houtskool gekookt werd, de kinderen werden gewassen, koffieceremonies werden gehouden en verhalen werden gedeeld.
Beeld: Atelier Masomi
De ‘westerse’ bouwstijl die met de koloniale overheersing meekwam bleek in veel gevallen niet toereikend. Architect Mariam Kamara geeft deze gebouwen een nieuwe functie, zoals deze moskee in Niger, die nu functioneert als bibliotheek. Lees er meer over in ons februarinummer, of binnenkort online.

Nu woon ik in een hip appartement van mij alleen (en de bank, laten we wel wezen). In een pand dat ooit volledig huur was, tot een vastgoedontwikkelaar goud zag in dit verloederde stukje Amsterdam. Hij liet alleen de gevel staan, verbouwde het met ruimte voor open keukens en trok woningzoekende young professionals aan zoals ik. “Doosjes”, noemde mijn grootmoeder dit soort woningen vol afschuw bij haar eerste en enige keer in Amsterdam. Ik was trots als huiseigenaar. Wie had dat gedacht toen ik nog rondkroop op die binnenplaats?

Maar terwijl de Scandinavische bakkerijen en biologische snackbars om me heen verrijzen, de huizenprijzen stijgen en er een homogene buurt begint te ontstaan, weet ik dat ik onderdeel ben geworden van een vuil systeem. Dat ik in een zelfgenoegzame bubbel ben opgezogen. Hoe je woont is een fundamenteel onderdeel van je identiteit en realiteit. Het bepaalt niet alleen je ruimte en ritme, maar ook hoe je de wereld ziet.

“Doosjes”, noemde mijn grootmoeder dit soort woningen vol afschuw bij haar eerste en enige keer in Amsterdam

In Oosterwold, tussen Almere en Zeewolde, bouwen voormalige stadsbewoners die het individualisme beu zijn, na waar ik vandaan kom: het collectieve wonen. Sociaal, duurzaam én betaalbaar. In Niger stapt architect Mariam Kamara af van de ‘ontoereikende westerse bouwstijl’ en ontwerpt met respect voor geografie, klimaat en de collectieve cultuur. De Amerikaanse schrijver van Extreme Cities Ashley Dawson, waarschuwt voor de combinatie klimaatverandering en kapitalisme. Dat alleen de rijken zich straks nog weten te redden.

Ik zie ondertussen op Funda dat de huizen in mijn straat voor ruim 6.000 euro per vierkante meter van de hand gaan.

Vleesongemak

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons