Beeld: Still uit 'Writing with Fire'

‘Writing with Fire’: journalistiek vrouwencollectief in India legt misstanden bloot

Ze worden normaal gesproken gediscrimineerd en buitengesloten: de Dalit-vrouwen die samen de redactie vormen van het Indiase nieuwsplatform Khabar Lahariya. Tegen de klippen op doen ze verslag van misstanden. De documentaire Writing with Fire laat zien hoe je met weinig middelen toch veranderingen teweeg kunt brengen.

Door 31 maart 2022
Documentaire film Indiase vrouwen journalistiek moviesthatmatter vrouwenrechten
Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
In de noordelijke Indiase provincie Uttar Pradesh verslaat een groep vrouwen het nieuws met gevaar voor eigen leven. De redactie van het nieuwsplatform Khabar Lahariya (‘Nieuwsgolf’) bestaat uitsluitend uit Dalit-vrouwen die sinds 2002 over de misstanden in hun regio schrijven. De Dalits, ook wel ‘de onaanraakbaren’ genoemd, zijn een bevolkingsgroep in India die is uitgesloten van het kastenstelsel. In de openingstitels van de voor een Oscar genomineerde documentaire Writing with Fire staat dat de Dalits wreed worden behandeld en dat Dalit-vrouwen stelselmatig worden mishandeld.
OneWorld geeft vrijkaarten weg!

Voor het Movies That Matter-festival selecteerde OneWorld twee films uit het programma: Freda en Writing With Fire. We geven aan onze lezers 20 vrijkaarten weg voor een van deze twee films. Mail daarvoor naar winnen@oneworld.nl. Wie het eerst komt, het eerst maalt! Kijk voor meer informatie en dagen waarop de films draaien op de website.

Khabar Lahariya is volgens de makers, Sushmit Ghosh en Rintu Thomas, het enige door vrouwen gerunde nieuwsplatform in India. De jonge journalist Meera Devi – de hoofdredacteur van Khabar Lahariya – en haar collega-pioniers trekken gewapend met smartphones de straat op. Ze besteden aandacht aan verhalen die elders geen aandacht krijgen, zoals het gebrek aan toiletten bij mensen thuis, de wijdverbreide (politieke) corruptie en de slechte werkomstandigheden in de mijnbouw.

Aangevallen of gearresteerd

De film – die de IDFA-publieksprijs 2021 won – benadrukt dat de journalistiek in India voor iederéén gevaarlijk is – sinds 2014 zijn meer dan 40 journalisten vermoord. Maar moed is zeker ook een vereiste voor de journalisten van Khabar Lahariya omdat de kans bestaat dat de vrouwen door hun afkomst worden aangevallen of gearresteerd.
“

De pijnlijke scène met de politieagent legt vast hoe de politie denkt over verkrachtingszaken

Die laatdunkendheid naar Dalit-vrouwen wordt regelmatig zichtbaar. Bijvoorbeeld wanneer Devi een politieagent aan de tand voelt over een verkrachting. De agent houdt vol dat hij van niets weet, maar Devi benadrukt dat het slachtoffer al vijf keer op het bureau is geweest, waarna de agent met de seconde nerveuzer wordt. De camera volgt zijn zenuwachtige gedrag op de voet: hij schuift op zijn stoel en hij hannest met een balpen. Eigenlijk wil hij vluchten, maar dat gaat niet met al die camera’s.

Het fascinerende aan Writing with Fire is dat de journalisten filmen met hun telefoon, terwijl ze zelf gefilmd worden door de makers van de documentaire. Dat levert een dubbele bescherming op. En dat toont hoe de camera misstanden kan blootleggen in de Indiase samenleving. De pijnlijke scène met de politieagent legt ook vast hoe de politie denkt over verkrachtingszaken en hoe vrouwenzaken überhaupt niet de eerste prioriteit hebben.

Geen elektriciteit of vervoer

Ook achter de voordeur bij Devi en haar collega Suneeta Prajapati ervaren de vrouwen weerstand. Devi’s echtgenoot en Prajapati’s vader zijn sceptisch over hun werk. Waarom moeten ze soms ’s avonds nog op pad? Kunnen ze niet iets anders doen? En als Prajapati na afloop van een stevig interview met een politieagent een kopje thee drinkt met een mannelijke collega, dan geeft hij ongevraagd advies: “Je moet ambtenaren altijd een beetje prijzen.” Prajapati pareert op treffende wijze: “Hij krijgt van jullie al genoeg complimenten.”

Zulke confrontaties zijn onvermijdelijk, omdat veel mannen weigeren de Dalit-vrouwen als serieuze journalisten te beschouwen. Devi vertelt in de film dat journalisten in India doorgaans afkomstig zijn uit hogere kasten. Dat zij een master politicologie en een onderwijsbevoegdheid heeft, is dan ook uitzonderlijk.

“

Je kunt de film gerust vertonen op journalistieke opleidingen

Ghosh en Thomas herinneren de kijker er voortdurend aan dat journalisten als Devi en Prajapati in armoede leven en dus bijvoorbeeld niet beschikken over een modern vervoermiddel. Prajapati heeft zelfs geen elektriciteit, dus wordt er geïmproviseerd: dan maar een powerbank lenen voor een reportage over een politieke manifestatie. De vrouwen roeien als geen ander met de riemen die ze hebben. Belangrijk: de makers kiezen in hun benadering niet voor medelijden, maar voor ontzag.

Ondanks de bijzondere omstandigheden gaat Writing with Fire over doorwrochte journalistiek, het is een film die je gerust kunt vertonen op journalistieke opleidingen. De kritische discussies die Devi, Prajapati en de anderen voeren, zouden ook op westerse redacties niet misstaan. Bovendien filmen de makers hoe de vrouwen instructies geven en krijgen over videomontage en hoe ze tijdens vraaggesprekken openlijk hun twijfels met elkaar delen: hoe schrijf je een goed stuk? Hoe hoor je te filmen?

Beeld: Still uit Writing with Fire

Een half miljoen abonnees

De Dalit-vrouwen zijn op elkaar aangewezen. En dat blijkt gaandeweg een succes: inmiddels zijn er meer dan een half miljoen mensen geabonneerd op het YouTube-kanaal van Khabar Lahariya. Bovendien worden sommige problemen die de journalisten aankaarten opgelost: een onverharde weg wordt geasfalteerd, een verkrachter opgepakt, er komen artsen in een gebied waar tbc heerst. De camera’s doen hun werk en er wordt, kortom, naar de vrouwen geluisterd. Dat voelt als een overwinning: de strijd is nog niet gestreden, maar het begin is er.

Een belangrijk moment in de film is de scène waarin Devi een onzekere collega een tip geeft ten aanzien van het interviewen van politici en andere invloedrijke mensen. “Wees kritisch, in plaats van hun werk te promoten.” Precies dat advies is Writing with Fire in een notendop: een leerzame documentaire die zonder belerend te worden de kijker het belang van journalistiek nog eens uitlegt. Met als resultaat een hoopvolle film die toont dat je met weinig middelen een grote impact kan hebben.

‘Writing with Fire’ van Rintu Thomas en Sushmit Ghosh is een van de films in de OneWorld-selectie van het Movies That Matter-festival.
De film is te zien in het Filmhuis en in Pathé Buitenhof in Den Haag.
Bekijk hier de dagen en tijden waarop de film vertoond wordt.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —  € 8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —  € 6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
 Totaal
Subtotaal in winkelwagen € 0,00
Besteltotaal € 0,00

  • € 0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Lees en steun

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons