Dus is Promise Mkwananzi nu in Nederland. Sinds september 2007 studeert hij politicologie in Utrecht. Hoewel hij het fijn vind hier te kunnen zijn, wil hij het liefst terug naar Zimbabwe, het land dat volgens hem zoveel meer kan zijn dan
de 'schandvlek van democratisch Afrika'. Een gesprek in Den Haag met een geharde student van 25 jaar die probeert vanuit Nederland zijn strijd tegen het bewind van Mugabe voort te zetten.
"Rond 2001 merkte elke Zimbabwaan dat de situatie in het land verslechterde. De boerderijen van de blanken werden door Mugabe aan oorlogsveteranen gegeven, die geen kennis van de agrarische sector
 |
| Promise Mkwananzi foto:OneWorld |
hadden. Deze boerderijen waren de ruggengraat van de Zimbabwaanse economie, we werden niet voor niks de 'breadbasket' van Afrika genoemd. Mensen hadden minder te eten, en de inflatie bleef stijgen. Ik besloot rechten te gaan studeren om de situatie te kunnen veranderen."
Studeren
"Via een fonds kon ik in 2003 gaan studeren. Wist je dat Mugabe maar liefst zeven universitaire diploma`s heeft gehaald? Hij stond bekend als iemand die educatie erg belangrijk vond. Tot zijn eigen studenten, die niet tevreden waren over de manier waarop hij het land regeerde, zich tegen hem keerden. Dit gebeurde rond 2005 toen Mugabe via onrechtmatige verkiezingen toch aan de macht bleef. Het antwoord van Mugabe op de vreedzame demonstraties? Hij heeft bijna alle studieleningen stopgezet, waardoor 80 procent van de studenten moest stoppen met hun studie."
"De situatie op de universiteit is sowieso al heel anders dan die hier in Nederland. Studenten eten over het algemeen maar een maaltijd per dag. Die maaltijd moet je vroeg kopen, omdat de inflatie zo snel stijgt dat je brood twee uur later alweer 30% duurder kan zijn. De universiteit was een bol-werk van verzet tegen Mugabe. Protes-
 |
| Brood kost ongeveer 10miljoen Zimbabwaanse dollars foto:CC |
ten en demonstraties, evenals de mobiele eenheid en traangas, waren de orde van de dag."
Martelingen
"In 2005 besloot ik zelf ook actief te worden en werd vrij snel gekozen als voorzitter van ZINASU, de grootste studentenvereniging van Zimbabwe. Vrijwel direct daarna werd ik gearresteerd. In de gevangenis werd ik met medestudenten gemarteld." Zonder zichtbare emotie vertelt Promise over het onrecht dat hem is aangedaan; "Als ik terugkijk op die periode en de martelingen heb ik het idee dat ik er nog redelijk ben uitgekomen. Sommige medestudenten werden helemaal gek, ik ben alleen vergeetachtiger geworden. Bepaade data en gebeurtenissen van vroeger kan ik niet goed meer herinneren." Door de actie Free Promise van studenten uit Groot-
 |
| Politie achtervolgd betoger foto:CC |
Brittannië werd hij uiteindelijk na een paar dagen vrijgelaten. Hij ging stug door met het organiseren van demonstraties, al werd het hem erg moeilijk gemaakt.
"In Zimbabwe kan je eigenlijk niemand vertrouwen. De geheime dienst, de Central Intelligent Organization (CIO), is overal. Ik ben vaak belazerd en aan de politie overgeleverd door zogenaamde 'medestudenten'. Dit maakt het moeilijk doeltreffend acties te organiseren, 1 op de 10 Zimbabwanen werkt voor deze club. Vorig jaar maart liep alles uit de hand. Tijdens een demonstratie werden mensen door het leger doodgeschoten. Ik wist dat ze ook op zoek waren naar mij, Mugabe sprak mijn naam uit op nationale televisie en wou mij 'levend of dood' hebben. Ik moest wel vluchten", zegt hij bijna verontschuldigend.
Internet
Kan hij vanuit Nederland goed op de hoogte blijven van de situatie in Zimbabwe? "Ja, via het internet blijf ik op de hoogte. Op zich merk ik dat journalisten echt hun best doen, toch heb ik het gevoel dat ze soms valse informatie krijgen van mensen die voor de CIO werken. Een groot voordeel van het internet is dat Zimbabwanen hun nieuws toch de buitenwereld in kunnen krijgen, mensen plaatsen dagboeken en fotoalbums op het net."
"Via de mail en sms'jes bliif ik in contact met mijn familie en medestudenten. Ik weet hoe moeilijk zij het hebben en dat doe me pijn. Ook vind ik het moeilijk hier te zijn terwijl ik weet dat zij mij daar ook nodig hebben. Ik hoop
| Tsvangirai heeft de 1e verkiezingen die door Mugabe ongeldig zijn verklaard gewonnen. Tijdens de tweede verkiezingen in juni was er sprake van zoveel geweld tegen de oppositiepartij en haar aanhangers dat Tsvangirai zich terugtrok uit de race. Mugabe en Tsvangirai spraken eind juni af te onderhandelen over de toekomst van Zimbabwe. Dat zij elkaar spreken is een historische gebeurtenis; in tien jaar hebben zij nog nooit om de tafel gezeten. Terwijl Tsvangirai denkt aan een overgangsregering, wil Mugabe aan de macht blijven totdat hij een vrijgeleide krijgt. De besprekingen zijn gister afgebroken na vier dagen onderhandelen. Volgens een persbericht is er sprake van een 'deadlock', en weigeren beide partijen water bij de wijn te doen. |
dat Mugabe zo snel mogelijk van het toneel verdwijnt, en dat we onder leiding van Tsvangirai aan een nieuw hoofdstuk van de Zimbabwaanse geschiedenis kunnen beginnen."
Nieuwe regering
Momenteel liggen de onderhandelingen over de vorming van een nieuwe regering stil. Het idee is dat er een soort overgangsregering komt waarin zowel Mugabe als Tsvangirai zitten. Wat vindt Promise hiervan? "Ik snap dat deze opzet nu zo gemaakt wordt. Mugabe zal zich niet gemakkelijk gewonnen geven. Voor mij is
 |
| Mugabe vs. Tsvangirai foto:CC |
het een vervreemdende ervaring de twee lachend naast elkaar te zien. Mugabe heeft de oppositie-partij in het verleden weggedrukt en zal dat weer doen, hoe dichterbij Mugabe komt, hoe gevaarlijker hij is. Tsvangirai moet president worden, en daarbij de meer gematigde hoofden van de ZANU-PF insluiten. Ook is het essentieel dat Tsvangirai de steun van het leger heeft."
"Daarom hoop ik de kennis die ik hier heb opgedaan te gebruiken bij de wederopbouw van mijn land. We hebben een zware tijd gehad, en verdienen nu rust. Zimbabwe heeft alle potentie opnieuw uit te groeien tot een voorbeeld voor andere landen en ik wil daar graag mijn steentje aan bijdragen."
