Koch (1980) is nu nog regiodirecteur West-Afrika van organisatie Search for Common Ground. Hij werkte eerder voor Buitenlandse Zaken in Den Haag en op de Nederlandse ambassade in Kinshasa, Congo. "Ik ben heel blij", reageert hij kort via de telefoon. "Deze functie biedt me de kans om bij te dragen aan het onderwerp dat me heel na aan het hart ligt: de grondstoffenproblematiek."
[tweet_embed]https://twitter.com/DME_NL/status/502062154573680641[/tweet_embed]
'Te activistisch'
Zijn terugkeer naar het ministerie is opmerkelijk te noemen, aangezien Dirk-Jan Koch eerder dit jaar zijn diplomatieke memoires publiceerde in De Congo Codes. Daarin deed hij een boekje open over de hobbels waar hij als jonge, bevlogen wereldverbeteraar met stropdas tegenaan liep. Zo wilde hij na een bezoek aan de mijnen van Oost-Congo een keurmerk voor goed goud oprichten, maar hij werd door zijn werkgever teruggefloten, omdat hij te 'activistisch' was.
Goed goud
Volgens Koch is het tij inmiddels gekeerd, nu hulp en handel steeds meer vervlochten raken met elkaar. Het tin-initiatief voor conflictvrije tin uit Oost-Congo is volgens hem daar een voorbeeld van. Het is een samenwerkingsverband tussen onder meer Buitenlandse Zaken, FairPhone, Philips en Tata Steel.
[[nid:34457]]
"Jaime de Bourbon Parme heeft inspirerende dingen in gang gezet. Er is nu één mijn gecertificeerd. Ik wil er graag mee doorgaan om het uit te breiden naar meerdere mijnen."
Of hij zelf heeft gesolliciteerd, of dat het ministerie hem gevraagd terug te keren, wil Koch niet zeggen. Evenmin over de precieze invulling van zijn functie. Wij vermoeden dat hij zich alsnog op goed goud gaat storten, gezien zijn uitspraak in een interview eerder dit jaar: “Goud is mijn stokpaardje. Ik hoop dat er over tien jaar een serieus keurmerk is en dat goed goud bij de gewone juwelier verkrijgbaar is.”
