Het zijn net slapende vulkanen, die zich stilletjes maar diep van binnen al borrelend opmaken voor een groots moment. In 2100 beloven Afrikaanse steden als Lagos, Kinshasa en Dar es Salaam uit te groeien tot megalopolissen, de overtreffende trap van de metropool.
Deze steden bestaan vooral uit jongeren; zij zijn de borrelende massa. Bijna 60% van de bevolking in Afrika is op dit moment onder de 25 jaar. In 2050 zal die groep maar liefst 1 miljard mensen tellen.
Inclusief samenwerken
Zelf beklom ik een tijdje geleden de actieve vulkaan Mount Kameroen. De angst om bedolven te worden door zo’n aardse kracht, zoals de Vesuvius bij Pompeï deed, maakte dat ik me ontzettend nietig voelde. Maar ik dacht ook: ‘die oude mannen die onze samenlevingen beheersen, hier in Afrika en op andere continenten, zijn die zich bewust van de kolkende massa die eraan komt?’
Levenswijsheid en ervaring kunnen de politieke geest uiteraard veel voordelen brengen. Maar het is wel de vraag of onze leiders, met hun gemiddelde leeftijd van 62 jaar, zich kunnen inleven in de invloed van hun beslissingen op toekomstige generaties. Denken ze écht aan ons? Vaak immers wordt onze participatie symbolisch ingezet in plaats van zinvol en inclusief, wat betekent dat onderwerpen die ons echt aangaan, zoals klimaatverandering, niet hoog genoeg op de agenda komen te staan en onze mening niet meegewogen wordt.
Interesse in politiek
Het is onzin dat jonge mensen niet geïnteresseerd zijn in politiek. Dat zien we in Nederland, waar 80% van de stemgerechtigde jonge kiezers in 2021 hun stem uitbracht. En in Afrika. Zo was van de 10 miljoen nieuw geregistreerde kiezers die Nigeria afgelopen winter telde, de overgrote meerderheid onder de 25.
Veel van deze jongeren maken zich, net als ik, zorgen. Over hun toekomst, en over de toekomst van de aarde. Toegegeven, soms gaat dat gepaard met extreme acties. Denk aan de tomatensoep over Van Gogh’s zonnebloemen in het Verenigd Koninkrijk, en de schoolboycot geleid door Raeesah Noor-Mahomed in Zuid-Afrika.
Actieve rol
Deze methoden trekken de aandacht, maar is dit echt de enige manier voor ons om gehoord te worden? Ik denk het niet. In de aanloop naar International Youth Day, op 12 augustus, bepleit ik: geef jongeren een actieve rol in de politiek, via gemobiliseerde groepen, om acties en hun agenda, die iedereen ten goede komt, vorm te geven. Hiermee zetten we samen oplossingen neer en motiveren we jonge leiders om het tij te keren.
De resultaten die jongeren bereiken, zijn onmiskenbaar. Kijk maar naar de Duitse regering die gedwongen is de uitstoot van broeikasgassen sneller te verminderen dankzij jonge activisten en de Ocean Cleanup, bedacht door een jonge uitvinder, die 200.000 kilo plastic uit de oceaan verwijdert. Of Malawische jongeren die, in ons Power to You(th)-programma, met succes hun lokale overheid hebben overtuigd om de toegang te verbeteren tot juridische en medische hulp voor slachtoffers van gendergerelateerd geweld.
Dit zijn successen die we behalen in de marge. Maar vanuit de kern van ons vuur kunnen we veel meer bereiken. Want een vulkaan kan vernietigend zijn, maar ook zorgen voor vruchtbare grond en nieuwe gewassen.
Sitara Khan (26) is expert mondiale gezondheid bij Amref Flying Doctors.
