Op een houten fiets naar Mekka

De Umrah: een kleine bedevaart
Rudy en Mohammed ontmoetten elkaar in 2011 bij een conferentie in Zwitserland van Initiatives of Change. De jongens zijn beiden moslim met een Marokkaanse (Mohammed) en half-Indonesische (Rudy) achtergrond. Ze wilden graag een kleine bedevaart maken: de umrah. “Met deze reis willen we onszelf ontwikkelen, spiritueel gezien, maar ook anderen inspireren”, zegt Rudy. Mohammed voegt toe: “Reizen wordt in de Koran veelvuldig gestimuleerd op een uiteenlopende wijzen. Zo wordt er gezegd om eropuit te gaan om de schepping van de Schepper te observeren en daar lessen uit te trekken.”

Duurzaamheid
Eén van de belangrijkste doelen is duurzaamheid aankaarten. De jongens willen anderen laten zien dat je afstanden ook kunt overbruggen met een fiets in plaats van met het vliegtuig of de auto. Soms gaat deze toewijding voor duurzaamheid zover dat het voor vertraging zorgt onderweg. Zo vertelt Mohammed dat ze in het bos fietsten en hij gooide een bananenschil terug de natuur in. Rudy zag dat er nog een stickertje op zat en ging terug en haalde de sticker eraf. “Zoiets kan ik wel waarderen, maar dat soort acties vertragen wel heel erg”, lacht Mohammed.

“Fietsreizen is een duurzame manier van reizen. Fietsen naar een spirituele bestemming laat ons nog meer stilstaan bij vragen die belangrijk zijn voor ons”, zegt Rudy. De reis is deels geïnspireerd door het boek ‘Green Deen’. “Onze gedeelde boodschap uit dat boek is: ‘De aarde is een moskee en alles erin is heilig.’ Dit is vooral richting de moslimjongeren: ken je religie en weet wat er wordt gezegd om de aarde te beschermen.”

Houten fietsen
“Vliegen gaat ons te snel, te voet gaat ons te langzaam, de fiets is de juiste snelheid”, zegt Mohammed. Slow-traveling is ook belangrijk. Rudy: “Normaal ga je met het vliegtuig. Dat heeft voordelen, maar ook veel nadelen in onze ogen. Je bent er snel, maar op de fiets kun je mensen aanspreken.” Rudy was al eerder in Mekka, maar toen met het vliegtuig. “Ik vond het heel mooi om mee te maken, maar om de een of andere manier vond ik het minder bijzonder omdat alles zo snel ging en ik er geen mentale en fysieke moeite voor had gedaan.”

“Een houten fiets trekt de aandacht van veel mensen. Mensen associëren een houten fiets eerder met duurzaamheid dan een metalen fiets”, zegt Mohammed. Onderweg stoppen de jongens om te eten, maar ook om bezienswaardigheden te bekijken. Ironisch gezien merken ze dan dat ze zelf een bezienswaardigheid zijn. “Je merkt dat veel mensen interesse hebben omdat je op houten fietsen rijdt. Dan ga je met hen in gesprek en leer je van elkaar”, vindt Rudy.

De houten fietsen zijn gesponsord door Cocomat. Een werknemer van het bedrijf ontmoette Rudy op een duurzaamheidsbeurs en bood hem de fietsen aan toen hij hoorde van zijn plannen. “Ze fietsen bijna als een normale fiets. De handvaten zijn wat anders, maar je went er snel aan”, vindt Rudy. De jongens hebben al vaker lange stukken gefietst, maar volgens hen zou iedereen het in principe kunnen. Mohammed: “Maar je moet wel de nodige maatregelen nemen bij een houten fiets. Neem bijvoorbeeld een fiets mee van rond de twintig versnellingen, want die van ons hebben er maar twee. Voor korte afstanden zou ik ook een gelzadel kiezen.”

Slapen bij mensen thuis
Onderweg eten en slapen ze bij mensen thuis die zij vinden via Warmshowers en couchsurfing. Ze blijven één nacht, maar er gebeurt veel in een korte tijd. “We doen het op deze manier voor de verbinding. We ontmoeten mensen die zelf ook into duurzaamheid zijn, dus we worden geïnspireerd.” In Duitsland bijvoorbeeld, waar ze terechtkwamen bij een gezin dat voedselboxen voor vluchtelingen maakte met afgedankte waar van supermarkten. “Het was zo bijzonder om zoveel toewijding van een gezin mee te maken. Het was erg inspirerend om te zien hoe druk zij zelf zijn en dan ook nog mensen willen ontvangen”, vindt Rudy.

Ook krijgen ze, zonder het te vragen, dingen die ze nodig hebben. Tijdens een koude reis kregen ze bij aankomst bij een gastgezin zelfgemaakte wollen sokken en mutsen. Die kwamen vooral voor Rudy als een zegen. Al die familiebezoeken zien de jongens als één van de hoogtepunten van de reis.

Meerdere wegen leiden naar Mekka
Omdat beide jongens moslim zijn is het niet gek dat Mekka de eindbestemming is. De moskee staat centraal voor wat de Islam symboliseert: de eenheid van God. “Daarnaast”, zegt Mohammed, “goede daden worden beloond en slechte daden worden misschien gestraft. Elk gebed in een willekeurige moskee is zevenentwintig beloningen waard en in Mekka honderdduizend. Dus het is rendabeler om daar je gebed te doen.”

De volledige route staat nog niet vast. Rudy: “We willen eigenlijk met de boot van Athene naar Caïro, maar vanwege de vluchtelingen is die route waarschijnlijk afgesloten. We kunnen dus via Athene naar Cairo,  en dan hopelijk via Hurghada met de pelgrimsboot naar Jeddah. Wat ook kan is om van Istanbul gelijk naar Jeddah te gaan om via Jeddah naar Mekka te gaan.”

En wat gebeurt er met de fietsen als Mekka is bereikt? “Dat weten we niet,” zegt Mohammed. “We hebben al contact gehad met de vliegtuigmaatschappij maar de fietsen mogen niet mee terug. Het liefst willen we ze zelf houden, maar anders zullen we ze doneren.” Tegen het duurzaamheidsprincipe in gaan de jongens met het vliegtuig terug. Mohammed: “We hebben een vliegticket geboekt uit voorzorg, omdat niets zeker is op deze reis, maar ook omdat we straks verplichtingen hebben thuis.” “Vliegen willen we zoveel mogelijk vermijden,” vult Rudy aan, “maar we leven helaas in gekke tijden. Als de oorlog er niet was geweest dan zouden we gewoon via Syrië kunnen gaan. Als we moeten vliegen dan zullen we bomen planten ter compensatie.”

Ondertussen zijn ze vanaf Oostenrijk verder gefietst naar Slowakije, Hongarije, Servië en zijn nu in Macedonië. Het weer zit niet altijd mee. Er is zon, maar ook regen, wind, sneeuw en mist, zoals je kunt zien in de vlogs. Om de Deen Travellers te volgen, like hun Facebookpagina. 

Bekijk hier hun laatste vlog: